အာနႏၵစျႏၵေက်ာက္စာတြင္ ဖတ္၍မရေလာက္ေအာင္
ပ်က္စီးသြားသည့္ စာေၾကာင္း ၃ ေၾကာင္းရွိ ေနသည္။
၄င္းစာေၾကာင္းတုိ႔မွာ အစဆုံး စာေၾကာင္းမ်ားျဖစ္ေသာ စာေၾကာင္းေရ (၁-၂-၃) ပင္ ျဖစ္ေပသည္။ ထုိအစ စာေၾကာင္းေရ ၃ ေၾကာင္းတြင္
တစ္လုံးစ ႏွစ္လုံးစသာ ဖတ္၍ရၾကပါသည္။ ယခင္ပညာရွင္မ်ားသည္ အကၡရာတစ္လုံးစ ႏွစ္လုံးစ ဖတ္၍ရသည္ဟုဆုိခဲ႔ၾကေသာ္လည္း
အကၡရာစာလုံးမ်ားကုိ ေရးသားေဖၚထုတ္မျပႏုိင္ ခဲ႔ၾကပါေပ။ ပါေမာကၡဂၽြန္စတင္ႏွင္႔ ဆရာႀကီးဦးစံသာေအာင္တုိ႔
မွ အာနႏၵစျႏၵေက်ာက္စာ အစစာေၾကာင္း ၁-၂-၃ ကုိ ေအာက္ပါအတုိင္း မွတ္ခ်က္ျပဳခဲ႔ၾကသည္ကိုေတြ႕ရပါသည္။(
ပုံ-၁)
(ပုံ-၁)
ကၽြန္ေတာ္သည္
အာနႏၵစျႏၵေက်ာက္စာ အစစာေၾကာင္းမ်ားျဖစ္ေသာ စာေၾကာင္းေရ ၁-၂-၃ ကုိ
ဖတ္ခ်င္ေသာ ေၾကာင္႔
ဤသုိ႔ ျပဳလုပ္ကာ ဖတ္ရႈႏုိင္ေအာင္ ၾကိဳးစားမိပါသည္။ စာေၾကာင္းေရ ၁-၂-၃ မင္ကူးဓါတ္ပုံမူကုိ
ကြန္ ပ်ဴတာထဲထည့္ၾကည့္ၿပီး ပီျပင္ထင္ ရွားေသာ
စာလုံးမ်ားကုိ အေပၚမွထပ္ကာ မူလစာလုံးပုံ အကၡရာအတုိင္း ကြန္ပ်ဴတာျဖင္႔ ေရးဆြဲလုိက္ပါသည္။
မပီျပင္ မထင္ရွား မသဲကြဲေသာ အကၡရာစာလုံးမ်ားကုိ (-) ဟု ျပၿပီး ေရးခ်လုိက္ပါသည္။ထုိအခါ
ေအာက္ပါအတုိင္းျဖစ္လာေပသည္။ ပုံ-၂ ကုိရႈပါ။
ေနာက္တစ္ခါ
အေပၚမွထပ္၍ ကြန္ပ်ဴတာျဖင္႔ ထပ္ကာ ေရးထားေသာစာလုံးမ်ားကုိ ခြါခ်လုိက္ေသာအခါ ေအာက္ ပါအတုိင္း
အကၡရာစာလုံးမ်ားကုိ ရလာေပသည္။ ထုိရလာေသာ ေက်ာက္စာပါအကၡရာမ်ားကုိ ယေန႔သုံးအကၡရာျဖင္႔
ဖလွယ္ လုိက္ေသာအခါ စာလုံးမ်ားကုိ ေအာက္ပါအတုိင္ းျမင္လာရေပသည္။ (ပုံ-၃) ရႈပါ
(ပုံ-၃)
စာေၾကာင္းေရ
(၁-၂-၃) ကုိ မိမိစြမ္းသေလာက္ ဖတ္ၾကည့္ျခင္း
စာေၾကာင္းေရ
(၁) တြင္ ( ႏြယ=အမိ်ဳးအႏြယ္) ႏွင္႔ (ဇတြာ= စံစားေသာ၊ခံစားေသာ၊အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ) စကားလုံးသာေဖၚႏုိင္ခဲ႔ပါသည္။အျခားေသာ စာလုံးမ်ားကုိ
ဆက္စပ္၍ အဓိပၸါယ္ကုိ ကၽြန္ေတာ္ မေဖၚႏုိင္ခဲ႔ပါ။
စာေၾကာင္းေရ(၂)
တြင္ ( ႀတိေလာက= သုံးေလာက၊ လူ နတ္ ျဗဟၼာ
) စကားလုံးတစ္လုံးသာ ေဖၚႏုိင္ ခဲ႔ပါသည္။ က်န္ (ေကၱာ) စာလုံးႏွင္႔ (ဓိ) စာလုံးကုိ
အဓိပၸါယ္မေဖၚႏုိင္ခဲ႔ပါ။
စာေၾကာင္းေရ(၃)
တြင္ အစစာလုံးမ်ားျဖစ္ေသာ (က်ာ-ၾတာ-ထိ---ဓမတး---ကရ------မယ---) စာလုံးမ်ားကုိ မေဖၚႏုိင္ခဲ႔ေသာ္လည္း အဆုံးစာလုံး(
၀ိ ံ- - - ဂတမ္ ) = တစ္ရာ ထက္ ႏွစ္ဆယ္ပုိသည္
ဟူေသာ စာလုံးကုိမူ အဓိပၸါယ္ေဖၚႏုိင္ခဲ႔ပါသည္။
စာေၾကာင္းေရသုံးပါ
(၀ိ ံ- - - ဂတမ္) ရွင္းလင္းခ်က္
စာေၾကာင္းေရ(၃)တြင္ အဆုံးစာလုံးျဖစ္ေသာ
(ဂတမ္)ကုိ ဦးစြာရွင္းလင္းတင္ျပပါမည္။ ထုိ (ဂတမ္)
ဆုိေသာ
စကားလုံးကုိ သကၠတဘာသာျမင္႔ အဓိပၸါယ္ ဖြင္႔လွ်င္ (ဂတမ္=တစ္ရာ=၁၀၀) ျဖစ္ေပသည္။ ဤကဲ႔သုိ႔
(ဂတမ္=တစ္ရာ=၁၀၀) ဟူေသာ အသုံးအႏႈန္းစာလုံးကုိ အာနႏၵစျႏၵေက်ာက္စာ၏ အျခားေသာ ဂါထာမ်ားျဖစ္သည့္
(၅-၆-၇-၈ ) စသည့္ ဂါထာမ်ားတြင္လည္း (ဂတမ္=တစ္ရာ=၁၀၀) ျဖင္႔ အဆုံးသတ္ထားသည္ကုိေတြ႔ႏုိင္ေပသည္။
(ပုံ-၄)ရႈပါ။
(ပုံ-၄)
ေနာက္တစ္ခါ ထုိ (ဂတမ္=တစ္ရာ=၁၀၀)ဆုိေသာ
စာလုံးေရွ႕မွာ (၀ိ ံ---) ပါသည္ကုိေတြ႕ရေပမည္။ ထုိအကၡရာစာလုံးကုိ အျခားအလားတူ အကၡရာစာလုံးပါေသာ
ဂါထာ(၆-၇) တုိ႔ႏွင္႔ တုိက္ဆုိင္၍ အကၡရာစာလုံး ေဖၚလုိက္ ေသာအခါ ( ၀ိ ံ ဂါ ဓိကံ ) ျဖစ္နုိင္သည္ကုိ
ေတြ႕ရေပသည္။ ထုိ (၀ိ ံဂါ ဓိကံ) ဆုိေသာ စာလုံးကုိ အဓိပၸါယ္ ဖြင္႔ဆုိ လုိက္ေသာအခါ ( ၀ိ
ံဂါ ဓိကံ= ႏွစ္ဆယ္ ပုိသည္) ဟု အဓိပၸါယ္ထြက္လာေပသည္။ ထုိေၾကာင္႔ အာနႏၵစျႏၵ ေက်ာက္ စာပါ
စာေၾကာင္းေရ(၃) ၌ မင္းအမည္ကုိ မေဖၚထုတ္ႏုိ္င္ေသာ္လည္း ထုိစာေၾကာင္းေရ(၃) ပါ (၀ိ ံဂါဓိကံဂတမ္)
သည္ မင္းတစ္ပါး ႏွစ္ေပါင္း (၁၂၀) နန္းစံသြားခဲ႔သည္ကုိ ေရးထုိးခဲ႔သည္မွာ ေပၚလြင္ ထင္ရွား
သြားေပသည္။ (ပုံ-၅-၆)ရႈပါ။
(ပုံ-၅)
(ပုံ-၆)
ထုိေၾကာင္႔ အာနႏၵစျႏၵေက်ာက္စာပါ ဂါထာ(၃)
ဟုဆုိဆုိ၊ စာေၾကာင္းေရ (၃) ေျပာေျပာ ထုိစာေၾကာင္းသည္ မင္းတစ္ပါး ႏွစ္ေပါင္း(၁၂၀) စုိးစံသြားသည္ကုိ
ေရးထုိးထားျခင္းျဖစ္ပါေၾကာင္း ေရးသားတင္ျပလုိက္ရေပသည္။
မွတ္ခ်က္- ( သကၠတ Font မရွိ၍ အခ်ိဳ႕ေသာ စာလုံးမ်ားသည္ ပုံပါအကၡရာစာလုံးမ်ားႏွင္႔
ကြဲလြဲေနသည္ကုိ ပုံႏွင္႔တုိက္ဆုိင္ၾကည့္ရႈ၍ ဖတ္ရႈေပးၾကပါရန္
ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါသည္။
ေမာင္ျဖဴ (ႀကြီတဲကၽြန္း)
အယနာစာပီအဖြဲ႕(ရန္ကုန္)
24.2.2018
No comments:
Post a Comment