ျမန္မာအခက္ ဘဂၤါလီအကြက္

ျမန္မာႏိုင္ငံကေန ဘဂၤလာေဒခ်္႕ကို ေရာက္ရွိေနတဲ့ မြတ္ဆလင္ဒုကၡသည္ေတြကို ျပန္ယူဖို႕ ဘဂၤလာေဒခ်္႕ အာဏာပိုင္ေတြက ျမန္မာသံအမတ္ၾကီးကို မေန႕ကထုတ္ေဖၚေျပာဆိုလိုက္ တယ္လို႕ သိရပါတယ္။ တဆက္တည္းမွာစဥ္းစားမိတာက ဘယ္က ဒုကၡသည္ေတြလည္း Dhaka , Chittagong ျမိဳ႕ၾကီးေတြက ဒုကၡသယ္ေတြလား ဒါမွမဟုတ္ရင္ စစ္တေကာင္း ႏွင့္ဒါကာျမိဳ႕ကိုသြယ္တန္းေဖါက္လုပ္ ထားေသာလမ္း တဖက္တခ်က္စီမွာ ပလစတစ္တဲေလးေတြႏွင့္ ျဖစ္သလိုေနထိုင္တတ္ၾကေသာ သူတို႕အေခၚ( ရြင့္ဂ်ာ) အိုမဲ့အိမ္မဲ့ေတြကိုလား ဒါမွမဟုတ္ရင္ Bangladesh နိုင္ငံတ၀ွမ္းမွာရွိတဲ့ (ဒုကၡသည္စခန္း ၁၁၆ ခုမွာႏွစ္ ေပါင္း ၄၁ ႏွစ္) တိုင္တိုင္ေန ထိုင္လွ်က္ရွိၾကျပီး နိုင္ငံသားအျဖစ္အသိအမွတ္ျပဳျခင္းမခံရေသာ ဘီဟရီ ဒုကၡသည္ေတြကိုလားဆို တာစဥ္းစားမိရင္က ေခါင္းေတြေတာင္ကိုက္လာတယ္။မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ အေပၚကဓါတ္ပံုေလးကိုျမင့္လိုက္ေတာ့ဟိုဆယ္ႏွစ္ခန္႕ကပံုရိပ္ေတြကကိုယ့္ဆီကိုတခဏအတြင္း၀င္ေရာက္လာသလိုပါဘဲ တနည္းအားျဖင့္ဆိုရေသာ္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္အိပ္ မက္ဆိုး မက္အျပီးလန္႕နိုးလာသလိုပါဘဲအဲဒါ ကေတာ့ဘဂၤလားေဒါခ်္႕နိုင္ငံကအိုးမဲ့အိမ္မဲ့ေတြ(သူတို႕အေခၚ) ရြင့္ဂ်ာ ( Wrong+gya-Wrongya=Rohingya) ေတြေပါ့။
ႏွစ္ေပါင္း ၂၄ ဆိုတဲ့ကာလေပါ့ ၈၈၈၈ အေရးအခင္းအျပီး
ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္အတူ အမိေျမကိုခ်စ္တဲ့ ေက်ာင္းသူ/ေက်ာင္းသားေတြဟာ ခ်စ္လွ်က္ႏွင့္အမိေျမကိုခြဲခဲ့ရတယ္ တခ်ိဳ႕က ကံေကာင္းျပီး လမ္းမွန္ကိုေရာက္ခဲ့ၾကတယ္ တခ်ိဳ႕ကလည္းကံမေကာင္းစြာျဖင့္ ကံတရားရဲ့ရိုက္ခ်က္ေအာက္မွာ ဘ၀ေတြကိုရင္နာစြာေပးဆပ္ခဲ့ၾကတယ္ တခ်ိဳကလည္းလက္နက္ကိုင္ျပီး စစ္အစိုးရကို ဒီေန႕တိုင္ ေတာ္လွန္ေနတုန္းပါဘဲ။
အဲဒီအထဲမွကံေကာင္းတယ္လို႕ဘဲေျပာရမလားေတာ့မသိ ၁၉၉၅ မွာစစ္တေကာင္း Medical College မွာဒုတိယႏွစ္ကစျပီး ေက်ာင္း၀င္ခြင့္ရခဲ့တယ္ Bangladesh နိုင္ငံႏွင့္နိုင္ငံသားေတြကို လည္းသိပ္ျပီးေက်းဇူးတင္ခဲ့မိတယ္ ဆရာေတြ ဆရာမေတြကလည္းခြဲျခားဆက္ဆံမႈမရွိဘဲ တပဥ့္ အေပၚတပဥ့္တေယာက္ လိုဘဲဆက္ဆံခဲ့သလို တခါတေလသူမ်ားေတြထက္ေတာင္ကြ်န္ေတာ့ အေပၚစာနာမႈမ်ားေပးခဲ့သလားဟုပင္ထင္ခဲ့မိပါတယ္။ သို႕ေသာ္လည္းဘာသာေရးႏွင့္ပါတ္သက္ လာရင္ေတာ့ သူတိုကတကဲ့သူစိမ္းဆန္လြန္ပါတယ္။ တခါကကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းရုဘဲလ္ဆိုရင္၀က္ သားထည့္တဲ့ပုဂံႏွင့္သူကိုထမင္းေကြ်းရမလားဆိုျပီး ပုဂံကိုရိုက္ခြဲျပီးထြက္သြားခဲ့တယ္ အမွန္ကကြ်န္ ေတာ္တို႕အေဆာင္မွာေနတဲ့သူေတြက၀က္သားစားသူေတြဆိုတာသူသိလွ်က္ႏွင့္ဒီလိုလုပ္ခဲ့တာ ေနာက္ မွဘဲ ဘာသာေရးပိုးေတြ၀င္ေနခိုက္ ျဖစ္သြားတာဆိုျပီးေတာင္းပန္ခဲ့ဘူးတယ္။
ေက်ာင္းေနဘက္သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္တဲ့ ဆိုဒီကေက်ာင္းသားေတြ ၊ နီေပါနိုင္ငံကေက်ာင္းသား ေတြအမ်ားၾကီးရွိေပမဲ့ မေလးရွားကေက်ာင္းလာတက္တဲ့ တရုပ္ႏွင့္တမီး ေက်ာင္းသားေတြႏွင့္ ေတာ့ပိုျပီးရင္းႏွီၾကတယ္ မရင္းႏွီတဲ့ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္က မိုဘိုင္းဖံုးတကားကား ႏွင့္ဆိုဒီကေက်ာင္းသားေတြပါဘဲ။
ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ေက်ာင္းစရိတ္ကို အေမရိကန္ေဆးရံုတခုက ကူညီေပးတဲ့အတြက္အားတဲ့အခ်ိန္ မွာေတာ့ သူတို႕ကိုျမန္မာစာသင္ၾကားပို႕ခ်ျပီး က်န္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ သူငယ္ခ်င္လိုပါဘဲ Philip ႏွင့္ သူဇနီ Cathy ရယ္ Sifia ႏွင္ Michel တို႕ႏွင့္ဘဲအခ်ိန္ကုန္ေနခဲ့တယ္ ကေလးေတြက ကုလားေတြကိုေၾကာက္သေလာက္ ကြ်န္ေတာ့အေပၚမွာခင္ၾကပါတယ္။
ဒီလိုႏွင့္ဘဲ ၁၉၉၇ ေပ့ါကြ်န္ေတာ္ကလည္း (Bechlor of Medicine) အျပီးမွာကံမေကာင္းရွာဘူးဘဲ ဆိုရမလား Philip တို႕မိသားစုက သူတိုရဲ့ ခ်ီကာဂိုျမိဳ႕သုိ႕ျပန္သြာၾကခဲ့တယ္ အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာ အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္တခုကို ( Grant Geophysical Inc) မွာ၀င္လုပ္ခဲ့တယ္ လစာလည္းေကာင္းတယ္ ရုံးမွာလုပ္တဲ့လူေတြကလည္းအားလံုးလိုလို နိုင္ငံျခားသားေတြဆိုေတာ့ ကံေကာင္းတယ္လိုဘဲဆိုရ မွာေပါ့။ ေဆးေက်ာင္းသားဆိုေတာသိတဲ့အတိုင္ပါဘဲ တခါတေလကိုယ္ထက္အတန္းငယ္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကိုစာျပရတယ္ ျပီးမွဘဲဆရာေတြဆီကအတည္ျပဳခ်က္ကိုရယူရတယ္။ လူနာေတြ ႏွင့္ထိေတြ႕ဆက္ဆံတဲ့ေနရာမွာ အခက္အခဲေတြဘာေတြရွိတယ္ေပါ့ ဥပမာ မြတ္ဆလင္ေတြ ဥပုတ္ လဆိုရင္ လူနာေတြကိုေဆးတိုက္ရတာကြ်န္ေတာ္တို႕အတြက္ ေတာ္ေတာ့ကိုအခက္အခဲတခုပါဘဲ။ ေဆးကိုအခ်ိန္အတိုင္းမေသာက္တဲ့အတြက္မျဖစ္သင့္တဲ့ျပႆနညေတြလည္း ခဏခဏျဖစ္ရတယ္။
ေနာက္ပိုင္မွာေတာ့ကြ်န္ေတာ္တို႕ ေက်ာင္းသားေတြအားလံုးကိုဆရာၾကီးကေခၚျပီးေတာ့ မင္တို႕ ေက်ာင္းပိတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ အလကားမေနဘဲ တိုင္းျပည္အတြက္ ေကာင္းရာေကာင္းက်ိဳးေတြႏွင့္ပါတ္ သက္တဲ့စာတမ္းတေစာင္တင္ရမယ္ဆိုျပီး ဆရာၾကီးကေျပာလာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္အုပ္စုမွာ ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ မေလးရွားနိုင္ငံသား Jonathan Somul ကတအုပ္စုက်တယ္ ဘာလုပ္ရင္ေကာင္းမွာ လည္းဆိုျပီးစဥ္းစားၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ စစ္တေကာင္း ၊ ဒါးကာ ၊ ဆီလက္ ၊ ဘိုးရီးခ်ား ျမိဳၾကီးေတြရဲ့လမ္း ေဘးမွာျဖစ္သလိုတဲထိုးျပီးေနထိုင္တဲ့လူေတြရဲ့ က်န္မာေရး ၊ လူမႈေရးႏွင့္သူတို႕ရဲေနစဥ္ဘ၀ေတြကို စာတမ္းတေစာင္ျပဳစုဖို႕သေဘာတူၾကတယ္။
ဒီလိုႏွင့္ဘဲစာတမ္းျပဳစုဖို႕အတြက္ကုန္ၾကမ္းရွာရင္ ဘဂၤလီ(ရြင့္ဂ်ာ) အိုမဲ့အိမ္မဲ့ေတြေနထိုင္တ့ဲ ေနရာေတြ( ဘဂၤလီအေခၚေတာ့) ဘို႕စတိတ္ေတြေပါ့။ အဲဒီေနရာေတြမွက မေကာင္းမႈဟူသမွ်လုပ္ တယ္ မိုဖိန္း ၊ ေဆးေျခာက္၊ ဖန္ဆီးဒိုင္းအားလံုးရတယ္ သူတို႕ရဲ့ေသးငယ္တဲ့တဲေလးေတြရဲ့ေျမ ေအာက္မွာဖြက္ထားေလ့ရွိပါတယ္။ ဒီဘို႕စတိတ္ေတြကိုအမွီျပဳျပီးေတာ့ ဘဂၤလီမာဖီးယားေတြက ေတာ္ေတာ္လည္းခ်မ္းသာၾကြယ္၀ၾကတယ္။ တဖက္မွာ ဘို႕စတိတ္ႏွင့္နီးတဲ့ ေကာလိပ္ေက်ာင္း သူေတြ ေကာလိပ္ေက်ာင္းသားေတြ တေန႔ထက္တေန႔ေဆးစြဲတာတို႔ကိုယ္က်င့္တရားပ်က္ တာတို႔မ်ားလာတဲ့အတြက္ အစိုးရက ဘို႕စတိတ္ေတြကို ၀င္စီးျပီး သူတို႕ကိုေနရာခ်ထားဖို႕ ပ်က္ကြက္ခဲ့သလို သူတို႕ဘာလူမ်ိဳးလည္းဆိုတာ ကိုယ္တိုင္ကမသိတဲ့ဘဂၤလီေတြရွိသလိုေပါ့ ပါကစၥ တန္စစ္ပြဲေနာက္ပိုင္းမွာ ဘဂၤလားေဒါခ်္ နိုင္ငံတြင္ေနထိုင္လွ်က္ရွိၾကေသာ ပါကစၥတန္လူမ်ိဳးဘီဟရီ ေတြကိုမ်ားစြာေတြ႕ႏႈိင္ေပမဲ့ အဆင့္သိပ္မနိမ္႔ ၾကဘူး သူတိုကိုသူတို႕ရွာေဖြစားေသာက္ႏႈိင္တဲ့အဆင့္ မွာရွိၾကတယ္ ကိုယ္ကိုကိုယ္ရွာေဖြစားေသာက္ႏႈိင္စြမ္းမရွိတာကေတာ့ ဘဂၤလီရြင့္ဂ်ာေတြျဖစ္ျပီ ပုဂံတလံုးႏွင့္ မနက္မွသည္ ညေန၀င္သည္ထိ တအိမ္၀င္ တအိမ္္ထြက္ေတာင္းစားတတ္ျပီး လစ္ရင္ လစ္သလိုခိုးသြားတတ္သလို တခါတေလလူသတ္သည္ထိ ဒုစရိတ္မ်ားကိုက်ဴးလြန္တတ္ေပသည္။ ည ၉ နာရီအခ်ိန္မွာစစ္တေကာင္း ဒါကားျမိဳတ၀ိုက္လွဲ႕ပါတ္ျပီးသြားၾကည့္မယ္ဆိုရင္ သူတို႕ရဲ့ ပလက္ေဖါင္းရြာေလးကိုတျမိဳ႕လံုးလိုလိုေတြ႕ရျပီး တနည္းအားျဖင့္ျမိဳ၏အလွတရားကိုပင္ ဖံုးလႊမ္း ထားေပသည္။
ရြင့္ဂ်ာ
https://www.youtube.com/watch?v=gXXmmfzeAt0 street children in Dhaka or Wrongya https://www.youtube.com/watch?v=GHMvGNpSmwg
သူတို႕ရဲဘ၀ေတြကိုေသေသခ်ာခ်ာေတြးၾကည့္ေတာ့လည္း သနားဖို႕ေကာင္ေပသည္ ပညာသင္ ၾကားခြင့္မရၾကသလို ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပမည္သူမ်ားလည္းမရွိေပ အစိုးရဆိုသူမ်ားကလည္းသူတို႕အ တြက္ဘာမွစဥ္းစာခဲ့ၾကဟန္မတူပါဘူး။
အၾကမ္းဖ်င္းအားျဖင့္ ဒီလိုအိုမဲအိမ္မ့ဲမ်ာကို ၄ မ်ိဳးခြဲျခားႏႈိင္ေပသည္။(၁) ရြင့္ဂ်ာ( Wrong+gya) လမ္းေဘးတြင္ေနးထြက္သည္မွေန၀င္သည္ထိေတာင္းစားတဲ့သူေတြျဖစ္ျပီး(၂)ဇိုင္လာ(ျမန္မာနိုင္ငံ) ဆလံုလူမ်ိဳးမ်ားလိုေလွေတြေလာင္းေတြမွဘဲေနျပီ ငါးရွာစားတဲ့သူေတြ (၃) ဘိုင္လာေျမြေဟာက္ ေတြ ကိုအဆိပ္ႏႈပ္ျပီးျပစားတဲ့သူေတြ( ေဆးဖက္၀င္ျမက္ပင္မ်ားကို) ေရာင္ျပီးသူတို႕ဘ၀ကိုရပ္ တည္တဲ့သူေတြျဖစ္ျပီး တခါတေလေမြကိုက္ခံရပါက ကိုက္တဲ့ေနရကို ဒါးျဖင့္ျဖတ္ပစ္ေလ့ရွိၾက ေပသည္။ ေနာက္ အုပ္စုတစုကေတာ့ ပါကစၥတန္နိုင္ငံသားမ်ား( ဘီဟရီ) ဒုကၡယ္မ်ားျပင္ျဖစ္ေပ သည္။ ဘီဟရီမ်ားသည္ ပကစၥတန္နိုင္ငံသားမ်ားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ နိုင္ငံသားျပဳျခင္းမခံရျခင္း ႏွင့္ခြဲျခား ဆက္ဆံျခင္းမ်ာမွလြဲလွ်င္ သူတိုသည္အသိညာဏ္ရွိေသာလူ႕အသိုင္းအ၀ိုင္း တြင္၀င္ဆံ့ သူမ်ားျဖစ္ သလို ဇိုင္လာမ်ားမွာလည္းငါးဖမ္းလုပ္ငန္းျဖင့္အသက္ေမြးသူမ်ားျဖစ္ျပီး သူတို႕မ်ိဳးဆက္ မ်ားမွာလည္း ဤငါးဖမ္းလုပ္ငန္းမ်ားျဖင့္သာအသက္ေမြးၾကသူမ်ားျဖစ္ေပသည္။ တခ်ိန္ကေလာင္း ေလွမ်ားျဖင့္ေနခဲ့ၾကေသာ္လည္း ယေန႕အခ်ိန္တြင္အိမ္မ်ားျဖင့္ေနထိုင္တတ္ေနၾကျပီျဖစ္ေသာ္ လည္းအႏွိမ္ခံဘ၀၌သာရွိေနေပသည္။
ဇိုင္လာမ်ား၏ဘ၀တစိတ္တပိုင္းကိုေကာက္ပါလင့္တြင္ၾကည့္ရႈႏွိုင္ေပသည္။ https://www.youtube.com/watch…
လြန္ခဲ့သည္သံုးႏွစ္ခန္႕က လြတ္ေတာ္အမတ္၏ မတရားဆက္ေက်းမ်ားေကာက္ခံမႈေၾကာင့္ တခ်ိန္ ကငါးဖမ္းလုပ္ငန္းမ်ားျဖင့္ လြတ္လပ္စြာအသက္ရွင္ေနထိုင္လာျပီး ပလၤသည္အမိ ပလၤယ္သည္ ပင္လွ်င္အဖ ဟုခံယူထားၾကေသာ ဇိုင္လာမ်ားသည္လည္း အခက္အခဲအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ၾကံဳေတြ႕ေန ရေပသည္။
ရြင့္ဂ်ာႏွင့္ဘိုင္လာအုပ္စုမ်ားသည္ပံုမွန္အားျဖင့္အသိညာဏ္မဲ့ၾကေသလူအုပ္စုျဖစ္ေသာ္လည္းသူ တို႕မွာအုပ္ခ်ဳပ္ေသာ (ေဆာ့ဒါ) အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္မ်ားရွိၾကျပီး တခါတေလ တဖြဲ႕ႏွင့္တဖြဲ႕ျပင္းျပင္း ထံထံတိုက္ခိုက္ၾကေပသည္။ ဒါဏ္ရာရသူမ်ားကိုလည္းေဆးရုံေဆးခန္းမ်ားကို မပို႕ျခင္းေၾကာင့္ အသက္ဆံုးရႈံးမႈမ်ားရိွေပသည္၊ အဆိုးဆံုးကေတာ့သူတို႕ကို ဘဂၤလီလူ႕အသိုင္းအ၀ိုင္းအ၀ိုင္းက သူတို႕ႏွင့္ မတူမတန္သူမ်ားအျဖစ္လူရာမသြင္းဘဲ ပစ္ပါယ္ထားျခင္းပင္ျဖစ္ေပသည္။
ဘိုင္လာမ်ား၏ဘ၀(ေျမြျပျပီး အသက္ေမြးသူမ်ား) https://www.youtube.com/watch?v=ZsyFwElw54k https://www.youtube.com/watch?v=YEaKrysN3Ik&feature=related ေျမြေတြကိုအစိမ္းစားတဲ့ ဘိုင္လာၾကီး (ေဆာ့ဒါ) https://www.youtube.com/watch…
သို႕ေသာ္လည္း ၁၉၉၆ ခုႏွစ္တြင္တက္လာေသာ အ၀ါမီလစ္ အစိုးရ၏ဦးေဆာင္မႈ႕ျဖင့္ ေၾကာက္ခ မန္းလိလိျဖစ္ပြါးေနေသာ ျမိဳ႕ေတာ္၏ဒုစရိတ္မ်ားကိုႏွိမ္နင္းရန္ႏွင့္ ျမိဳ႕ၾကီးမ်ားတြင္ ေနထိုင္ၾကေသာ ဘို႕စတိတ္မ်ားကိုအင္အားသံုးျပီးဖ်က္ဆီးခဲ့ေပသည္။ သို႕ေသာ္လည္းသူတို႕ကိုေနရာထိုင္ခင္း မေပးျခင္း၏အက်ိဳးဆက္မ်ားေၾကာင့္ျမိဳျပင္(ဘို႕စတိတ-ဂ်ီပစီ္) ရြက္ဖ်န္အိမ္မ်ားျဖစ္လာရံုသာမက သူတပါးပိုင္ေျမမ်ားအား ၀င္ေရာက္ျပီးက်ဴးေက်ာ္ေနထိုင္မႈမ်ားေပၚေပါက္ခဲ့ေပသည္။
ယင္းအက်ိဳးဆက္မ်ားကိုဆက္ျပီးခံရတာကေတာ့ ၂၀၀၁ မွာအနိုင္ရတဲ့ ဘီအန္ပီအစိုးရျဖစ္လာခဲ့ရ ေတာ့ နကိုယ္ကမွကိုယ့္၀မ္းစာ ကိုယ္ရွာမစားႏႈိင္တဲ့အထဲ ဒီ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးကိုထမ္းဖို႕ဆိုတာ ဘီအန္ပီ အစိုးရအတြက္ေတာ့စိန္ေခၚမႈတခုျဖစ္လာသည္။၄င္းျပႆနာကိုနည္ေးကာင္းလမ္းေ ကာင္းႏွင့္ေျဖရွင္းမဲ့ အစား အင္းအားသံုးႏွင္ထုပ္ျခင္းမ်ားႏွင့္ဖမ္းဆီးျခင္းမ်ာျပဳလုပ္ခဲ့ျပီး ျမန္မာနယ္စပ္ရွိ တပ္ကနက္ဖ္ဒုကၡသယ္စခန္းမ်ားသို႕ သူတို႕အလိုမပါဘဲ ပို႕ေဆာင္ျခင္းမ်ားေၾကာင့္ တခ်ိဳ့ ဘို႕စတိတ္မ်ားမွာ နယ္မ်ားသို႕အစုလိုက္အျပံဳလိုက္ထြင္ေျပးသြားၾကျပီး အခ်ိဳ႕မွာလည္း ျမန္မာ နိုင္ငံမွထြင္ေျပလာသူမ်ား၏ေခါင္စဥ္ေအာက္တြင္ တက္ကနပ္ဖ္ ျမိဳယၡဳေတြျမင္ေတြ႕ေနရေသာ ေနရာသို႕ေျပာင္းေရႊ႕ျခင္းခံခဲ့ရေပသည္။ တဆက္တယ္မွာအစိုးရအေနႏွင့္ ျမင္မာျပည္မွထြက္ေျပး လာေသာရြင္ဂ်ာမ်ား(ရိုဟင္ဂ်ာ=အိုမဲ့အိမ္မဲ့) မ်ားဟုတံဆိတ္ကပ္ကာ UNHCH သို႕ထိုးအပ္ လိုက္ေသာေၾကာင့္ သူတို႕အားလံုး၏စား၀တ္ေနေရးကို UNHCR မွတာ၀န္ယူလွ်က္ရွိေနေပသည္။ ၄င္းအျပင္ထိုအိုမဲ့ အိမ္မ့ဲမ်ားႏွင့္လူ (၁၀၀၀၀)လွ်င္ျမန္မာစကားနည္းနည္းတတ္သူ (၁၀၀) ခန္႕ကို ေရာေႏွာထားျပီး နိုင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္မ်ားမွ လာေရာက္ေတြဆံုလွ်င္ လုပ္ဇာတ္ ခင္းျပီးသူတို႕ႏွင့္သာ ေတြဆံုးျခင္းမ်ားျပဳလုပ္ေပးေလ့ရွိေပသည္။ Bangladesh အစိုးရအေနႏွင့္ သူတို႕လူမ်ိဳးမ်ားကိုပင္ လိုအပ္လာလွ်င္သူတို႕အတြက္ အက်ိဳးမရွိဘူးဟုသတ္မွတ္ထားလွ်င္ တံဆိတ္အမ်ိဳးမ်ိဳးတတ္ျပီးနိုင္ငံတကာသို႕ထိုးအပ္ေသာအေလ့အထသည္ဒီေန႕ျဖစ္ေပၚလာျခင္းကာမဟုတ္ဘဲ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္တြင္ျဖစ္ပြါး ခဲ့ေသာလြတ္လပ္ေရးစစ္ပြဲကိုပင္ ထိုနည္းမ်ားကို သံုျပီးျပဳ လုပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေပသည္။ Dhaka ျမိဳ႕ေတာ္တြင္တည္ရွိေသာ (ဂ်နီဗာ) ဒုကၡသယ္စခန္း ႏွင့္နိုင္ငံ တ၀ွမ္းရွိ ၁၁၆ ခုေသာ ဘီဟရီးဒုကၡသယ္စခန္းမ်ားကသက္ေသခံေနေပသည္။ အမွန္က Dhaka ျမိဳ႕ေတာ္မွ ၈၆၀၀၀၀ ေသာလမ္းေဘးေန ဘဂၤလီ(ရြင့္ဂ်ာ) မ်ားေပ်ာက္ျခင္းမလွ ေပ်ာက္ဆံုးျခင္းမ်ားမွာ ဒီစခန္းမ်ားႏွင့္ပါတ္ သက္ေနသလားဟု ေမးလွ်င္သိပ္ျပီးပါတ္သက္ေန ေၾကာင္းခိုင္မာေသာသက္ေသျပခ်က္မ်ားရွိေနပါသည္။ Dhaka ျမိဳတြင္ ထပ္တိုးလာ ေသာ ဘီဟရီး ဒုကၡသယ္စခန္းေပါင္း ၄၀ ခန္႔မ်ားေနျမီး တပ္ကနပ္ဖ္ျမိဳ႕ နားက Unregistered Burmese Refugees Camps မ်ားမ်ားတြင္ ေရာက္ရွိေနေသာ မိုးက်ေရြကိုယ္ေတာ္မ်ားမွာ ျမန္မာနိုင္ငံမွမဟုတ္ဘဲ ဘဂၤလီစစ္စ္ ျမန္မာစကား ကိုတလံုးတပါတမွ်မတတ္ေသာသူမ်ားသာျဖစ္ေပသည္။ ထို႕သို႕ေသာမိမိနိုင္ငံသားမ်ားကို တာ၀န္ယူမႈမရွိဘဲ တဖက္နိုင္ငံမ်ားသို႔မသမာေသာနည္းမ်ားသံုးကာပို႔ေဆာင္ျခင္း အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ နယ္ေက်ာ္သြားေသာ ဘဂၤလီ လူမ်ိဳးမ်ားကို ျပန္လည္ျပီးေႏြးေထြးစြာ လက္ခံရန္ပ်က္ကြက္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ အစိုးရကိုေ၀ဖန္ေသာ ျပည္သူမ်ားလည္းတစတစတိုးပြါး လွ်က္ရွိေပသည္။
ဘီဟရီးမ်ားႏွင့္သူတို၏ဘ၀တစိတ္တပိုင္း Voice of camps ( ဘီဟရီးဒုကၡသယ္မ်ား၏ ဘ၀ထဲကအသံမ်ား)
https://www.youtube.com/watch?v=1sgBzeaXUmg
https://www.youtube.com/watch?v=rVozECpfLD8&feature=relmfu
https://www.youtube.com/watch?v=FBC3yYpqDDs&feature=relmfu
၁၉၇၁ အေရွ႕ပါကစၥတန္ႏွင့္ အေနာက္ပကစၥတန္တို႕စစ္ပြဲအတြင္း ဘဂၤလီ ၃ သန္းေက်ာ္ အသတ္ခံခဲ့ရျပီ ၃.ရ သန္းေသာဘဂၤလီမိန္႔မမ်ားမွာ ပကစၥတန္မ်ား၏လူမဆန္စြာမုဒိန္း က်င့္ျခင္းကိုခံခဲ့ၾကရေပသည၊္ ၄င္းအထဲတြင္ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္ ခါလီဒါဇီယာသည္လည္း တဦးအပါ အ၀င္ျဖစ္ေပသည္။ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္စစ္အျပီးတြင္ အိႏၵိယ အစိုးရက ကတ္ခ်မီးယားတြင္ရွိေသာ ဘီဟရီ ၁၇၀၀၀၀ ကိုဘဂၤလားေဒါခ်္႕နိုင္ငံတြင္ေနရာခ်ေပးခဲ့ေပသည္၊ သို႔ေသာ္လည္းဘဂၤလားေဒါခ်္႕အစိုးရအေနႏွင့္ သူတို႕မုန္းတီးေသာဘီဟရီမ်ားကို နိုင္ငံသားမေပးရံုမက လုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ားအားလံုးကိုလည္းပိတ္ပင္ ထားေပသည္။ ယၡဳအခ်ိန္တြင္ဘဂၤလားေဒါခ်္႔တနိုင္ငံလံုး၌ ဘီဟရီဒုကၡသယ္စခန္းေပါင္း ၁၁၆ ခုရွိျပီးလူဦးေရ တသန္းနီးပါးရွိေပသည္။ တဖက္တြင္လည္းလမ္းေဘးတြင္ ေနထိုင္ၾက ေသာ(ဂ်ီပစီ) ၆၈၀၀၀၀ ခန္႕ Dhaka ျမိဳ႔တခုတည္း တြင္ရွိေနေသာေၾကာင့္ ျမိဳ႔၏သရုပ္သ႑ာန္မ်ားပ်က္ေနျပီး သာမန္ျပည္သူမ်ား၏ဘ၀လံု ျခံဳမႈမ်ားကို ပ်က္ျပားေစေသာေၾကာင့္ ၄င္းဂ်ီပစီ(ရြင့္ဂ်ာ) မ်ားအားဖမ္းဆီမႈမ်ားအၾကိမ္ၾကိမ္ျပဳလုပ္ခဲ့ေပသည္၊ ထို႕ေၾကာင့္ဒီေန Dhaka ျမိဳ႕တြင္အရင္ကလို ( Street People) မ်ားမရွိေတာ့ေပ။ ထိုအိုမဲ့အိမ္မဲမ်ား၏အေရးကိုအလြယ္တကူေျဖရွင္းႏႈိင္ရန္ အတြက္သူတို႕ကို ဘီဟရီမ်ား ျမန္မာရဖ်ဴဂ်ီမ်ားအျဖစ္းဖန္တီးကာ သက္ဆိုင္ရာစခန္းမ်ားသို႔ အတင္းအဓမၼပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့ေပသည္။ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္မွာဘဲ ကြ်န္ေတာ္တခ်ိန္ကက်င္လည္ခဲ့တဲ့ Dhaka ျမိဳ႔ေတာ္ကိုေရာက္ခဲ့ပါတယ္ အရင္လိုဘီဟရီေတြ လည္းနည္းမသြားဘူး လမ္းေဘးမွာေတာင္းစားေနတဲ့(ရြင့္ဂ်ာ) ေတြကေတာ့ မရွိသေလာက္ကိုနည္းသြားတယ္ စိတ္ထဲမွာေတာ့အမ်ိဳးမ်ိဳးစဥ္းစားမိတယ္ အဲဒါႏွင့္ဘဲ နာဆိန္း ကိုေမးမိတယ္ ေဟ့ေကာင္နာဆိန္း(ရြင့္ဂ်ာ) ေတြဘယ္ေရာက္သြားလည္း ရွာဟိန္းဘ ႏွင့္တျခား ေနရာေတြျဖစ္တဲ့ ဘာရီဒါးရာ အေမရိကန္သံရံုးေရွ႔ကေနရာေတြမွာလည္း ဘယ္သူမွမရွိေတာ့ဘူး ဆိုျပီးေမးၾကည့္ေတာ့ မင္းတို႕ဗမာျပည္ကို Export လုပ္ဖို႔စီစဥ္ေနတယ္တဲ့ ေျပာရင္း ဆိုးရင္းႏွင့္ ေထြရာေလးပါးေျပာရင္း သူကကိုယ့္ကိုစတယ္လို႕ဘဲထင္ခဲ့မိတာ။ တကယ္ေတာ့ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္မွာဘဲ သူေျပာတာမွန္တယ္ဆိုတာကို စိတ္မေကာင္းစြာဘဲလက္ခံခဲ့ရတယ္။
၂၀၀၉ ခုႏွစ္ဘဂၤလားေဒါခ်္႔နိုင္ငံကိုျပန္ေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္ေပါ့ သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္အေပ်ာ္ခရီး ဆိန္းမာတင္(အုန္းကြ်န္) မွာအျပန္ တပ္ကနပ္ဖ္ျမိဳ႔ေနရာမ်ားမ်ားတြင္ အေပၚမွာေဖၚျပထား တဲ့ တဲငယ္ေလးေတြကိုမ်က္စိတဆံုးဘဲေတြ႕ရတယ္ ကိုယ္စိတ္ကိုေတာင္ကိုယ္မယံုသလိုပါဘဲ ေအာ္ဒါ ေၾကာင့္ Dhaka ႏွင့္ Chittagong ျမိဳ႕ၾကီးေတြမွ ဒီတဲေလးေတြေပ်ာက္ေနတာကိုး ဟုႏႈပ္ကရည္ရြတ္ မိတယ္ မဆံုခင္မွာဘဲ ခ်ာလာ( ေယာက္ဖ) ယံုျပီးလားဆိုတဲ့ နာဆိန္းရဲ့အသံကဟိန္းထြက္လာတယ္ မင္းကိုငါေျပာသားဘဲ ဒီလမ္းေဘးက အိုမဲ့အိမ္မဲ့ေတြကို မင္တို႔ဆီကို ေဈးေကာင္းေကာင္းႏွင့္တင္ ပို႔ဖို႔လုပ္ေနတယ္ဆိုတာ ကဲမင္းမေသမခ်င္းမွတ္ထားကြာ ငါတို႔ဘဂၤလီေတြက သမိုင္းမွာမရွိခဲ့တ့ဲ တိုင္းျပည္ကိုတည္ေဆာက္ထားျပီးျပီ မင္းတို႔ဆီကိုပစၥည္းေတြကိုသာတင္ပို႔တာမဟုတ္ဘူး လူေတြ ကိုလည္းတင္ပို႔မွာကြာဆိုျပီး ရယ္ရင္းေမာရင္ႏွင့္ေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒါထက္မကဘူးငါတို႕ရဲ့ သမၼတဇီယာဆိုရင္ မင္းတို႔တိုင္ျပည္ကို မြတ္ဆလင္ျပည္လုပ္ပစ္မယ္ဆိုျပီးေျပာခဲ့တာ မယံုရင္ မင္းေစာင့္ၾကည္လိုက္ပါ ဆိန္မတင္လိုဘဲ မင္းတို႔နယ္ေျမေတြကို တစတစ၀ါးမ်ိဳမွာဘဲတဲ့ ေက်ာတခု လံုးစိန္႕ခ်မ္းခ်မ္းျဖစ္သြာတယ္။
သူေျပာတာဘဲသိပ္မွန္ေနသလားေတာမသိ ၁၄-၀၃-၂၀၁၂ ေန႕မွာမိုင္ေပါင္းမ်ားစြာရွည္လွ်ားေသာ ဒို႕တိုင္းျပည္ရဲ့နယ္နိမိတ္ကို ၀မ္းနည္းစြာႏွင့္ႏွင့္ဖဲ့ေပးလိုက္ရတယ္။ သိပ္ေတာ္တဲ့ ဘဂၤလီေတြဘဲ ဆိုျပီးေတာ့ စိတ္ထဲကသိပ္ျပီးခ်ီက်ဴးမိတယ္ အမွန္မွာသူတို႔ေတာ္လို႔မဟုတ္ဘူး ျမန္မာအစိုးရ အသံုးမက်လို႕နိုင္ငံတကာမွာ ရွိတဲ့ျမန္မာသံရံုးေတြကလည္း ေလာ္ဘီလုပ္ဖို႔ေနေနသာသာ အိပ္ျပီးရင္စားႏွင့္အခ်ိန္ကုန္ေနၾကတာဆိုေတာ့ ဘာဆန္းလို႔လည္း။
သို႔ေသာ္လည္းလူဦးေရအဆမတန္ေပါက္ကြဲေနျပီးဒီေလာက္ေကာက္က်စ္တဲ့လူမ်ိဳးေတြႏွင့္နီနီကပ္ ကပ္ေနရာတာျမန္မာနိုင္ငံအတြက္ စိုးရိန္ပူပန္မိတာေတာ့အမွန္ပါဘဲ ဒါေပေမဲ့အမွန္တရားကိုမ်က္ ကြယ္ျပဳထားၾကတဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုေသာမီဒီယာမ်ား၏ေ၀ဖန္မႈမ်ားကိုေၾကာက္ရြံ႕ေသာေၾကာင့္ လား ကုလားေတြ၀ိုင္အံုျပီးကိုက္မွာစိုးလို႕လားေတာ့မသိ ဒီအေၾကာင္းေတြကို မေရးျဖစ္ခဲ့ပါ။ သိလွ်က္ႏွင့္မသိေယာင္ေဆာင္ေနျခင္းသည္လည္းအျပစ္တခုျဖစ္တာေၾကာင့္ ၈-၀၆-၂၀၁၂ ေန႕ ေမာငး္ေတာျမိဳနယ္အတြင္းရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားကို ဘဂၤလီေတြကရက္ရက္စက္စက္ သတ္ျဖတ္ေနတဲ့ ျမင္ကြင္းေတြကိုျမင္ရေတာ့ စိတ္မေကာင္းၾကီးစြာျဖစ္မိတယ္။
အမွန္ဆိုလွ်င္ကြ်န္ေတာ္တို႕ျမန္မာနိုင္ငံသားေတြမသိတာအမ်ားၾကီးပါဘဲ ၁၉၇၁ ပါကစၥတန္စစ္ပြဲအ ျပီးက်န္ခဲ့တဲဘီဟရီေတြဟာ Bangladesh ဆိုတဲနိုင္ငံမွာေမြျပီး အဲဒီနိုင္ငံမွာဘဲၾကီးတဲ့လူေတြပါ ဒါေပမဲ့သူတို႕ကိုဘာေၾကာင့္နိုင္ငံသားအျဖစ္မေပးတာလည္း။ သူတို႕လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြကိုဘာေၾကာင့္ ပိတ္ပင္ထားတာလည္း ဒါကိုလူ႕အခြင့္အေရးအဖြဲေတြေရာ အိုအိုင္စီကေရာမသိေရာေလသလား ေမးခြန္းေပါင္းမ်ာစြာေမးစရာရွိေနေပသည္။ ၁၉၇၁ မွစျပီးေရတြက္လွ်င္Bangladesh နိုင္ငံလြတ္ လပ္ေရးရသည္မွာ ၄၁ ႏွစ္ပင္ၾကာေညာင္းခဲ့ေပျပီ သို႕ေသာ္လည္းဒီဘီဟရီေတြကေတာ့ ဒုကၡသယ္စခန္းကမထြက္ႏႈိင္ေသးသလို စီပြါးေရဆိုလို႕လည္းအိမ္တြင္စီးပြါးေရး တနိုင္တပိုင္ မဟုတ္ဘဲ အလွ်ား ၁၀ ေပ အနံ ၈ ေပအခန္းက်ဥ္းေလးမွာသာလုပ္ရသလို ႏွစ္ေပါင္း ၄၀ ေက်ာ္ခန္႕ အႏွိမ္ခံေနရေသာသူမ်ားသာျဖစ္ေပသည္။
သိုကေသာ္လည္းျမန္မာနိုင္ငံတြင္တရားမ၀င္ေနထိုင္လွ်က္ရွိၾကေသာ ဘဂၤလီမ်ားမွာဒီလိုမဟုတ္ဘဲ စီးပြါးေရးလုပ္ပိုင္ခြင့္၊ လယ္ေျမပိုင္ဆိုင္ခြင့္မက ျမန္မာနိုင္ငံအမ်ိဳးသာလႊတ္ေတာ္တြင္ လႊတ္ေတာ္အ မတ္မ်ားအျဖစ္ တက္ေရာက္စကားေျပာေနၾကေပျပီ သို႕ေသာ္လည္း ရေလလိုေလအိုတေဆမ်ားအ ေနျဖင့္ ဤမွ်ႏွင့္ေက်နပ္အားရမႈမရွိဘဲ ရခိုင္ျပည္နယ္၏တစိတ္တပိုင္းအားဖဲ့ယူရန္နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ၾကိဳး စားလွ်က္ရွိေနေပသည္။ တဖက္တြင္လည္း (အိုအိုင္စီ) အဖြဲ႕ၾကီးကနည္းလမ္းေပါင္းစံုသံုးျပီး ဘဂၤလီ လူမ်ိဳးမ်ားအား တိုင္းရင္သားလူမ်ိဳးတခုျဖစ္ေအာင္ တြန္းအားေပးေနသည္ကိုေတြ႕ရေပ သည္။
မည္သို႕ပင္ဆိုေစကာမူဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင့္ရွိသူမ်ားသည္ ျမန္မာျပည္သူမ်ားႏွင့္ နိုင္ငံေတာ္အစိုးရ သာျဖစ္ေပသည္။ ဘဂၤလားေဒါခ်္႕အစိုးရအေနႏွင့္ ဘီဟရီမ်ားကိုႏွစ္ေပါင္း ၄၁ ႏွစ္တိုင္တိုင္ ဒုကၡသယ္စခန္းမ်ားတြင္ထားရွိျခင္း။ ျမန္မာျပည္သားဟုတံဆိတ္ခတ္ကာ မိမိတို႕၏ဘဂၤလီလူမ်ိဳး မ်ားကိုႏွစ္ေပါင္ ၂၀ ေက်ာ္တိုင္ေအာင္ ဒုကၡသယ္စခန္းမ်ားတြင္ထည့္ုျပီးထားႏႈိင္ျခင္းကိုၾကည့္ ျခင္းျဖင့္ သူတို႕သည္တိုင္းျပည္၏အက်ိဳးအတြက္လိုအပ္လွ်င္ လိုအပ္သလိုလုတ္တတ္ျခင္းကိုျပသ ေနေပသည္။ဘယ္သူေသေသငေတဆမာရင္ျပီးေရာ့ဆိုတဲသေဘာကိုေဆာင္ေနေပသည္၊ ဒါဆိုရင္ ၈ သိန္းခန့္ေသာ ဂ်ီပစီ(ရြင့္ဂ်ာ) ေတြကိုျမန္မာအစိုးရအေနႏွင့္ ဒုကၡသယ္စခန္းေတြမွာထားရင္ေကာ မျဖစ္ႏႈိင္ဘူးလားဆိုတဲ့ေမးခြန္းတခုကိုေမးစရာျဖစ္လာပါတယ္။
အမွန္ကျဖစ္ႏိႈင္ပါတယ္ သူတို႕ဟာသာမန္လူေတြေလာက္ အသိညာဏ္မရွိတဲ့လူ ေတြျဖစ္ၾက တဲ့အတြက္ တဖက္ႏိုင္ငံကလႊင့္ပစ္လိုက္ေသာ လူအမႈိက္ေတြသာျဖစ္ျပီ သူတို႕ကိုလူ႕အဖြဲ႕အစည္း တြင္၀င္ဆန္႕ေအာင္ေလ့က်င့္မည္ဆိုပါက အခ်ိန္လည္းကုန္ လူလည္းပန္း ခရီးလည္းမေပါက္သည့္ အျပင္ျပႆနာေပါင္းေသာင္းေျခာက္ေထာင္ကို ျမန္မာအစိုးရအေနႏွင့္မလႊဲမေသြရင္ဆိုင္ရမည္သာ ျဖစ္ျပီး အက်ိဳးဆက္အျဖစ္ နာမည္ဆိုးမ်ားကိုသာရၾကမည္ျဖစ္ေပသည္။
ဤအခ်ိန္တြင္ျမန္မာနိုင္ငံေတာ္အစိုးရအေနႏွင့္လည္း ရခိုင္ျပည္သူမ်ား၏ အသက္အိုအိမ္စည္းစိမ္ ႏွင့္၄င္းတို႕၏ လြတ္လပ္စြာသြားလာေနထိုင္ခြင့္မ်ားႏွင့္ ဘ၀အာမခံခ်က္မ်ားကိုေရွ႕ရႈျပီးတဖက္နိုင္ငံ မွာ၀င္ေရာက္လာေသာ တရားမ၀င္ဘဂၤလီမ်ားကို ဘဂၤလီမ်ားကဘီဟရီမ်ားကို ထားသကဲ့သို႕လံုျခံဳ သည့္ေနရတြင္ သတ္မွတ္ထားသည့္ဒုကၡသယ္စခန္းမ်ားတြင္သာထားသင့္ပါသည္။
ဘဂၤလားေဒါခ်္အစိုးရႏွင့္ နိုင္ငံတကာမွာ ဖိအားေပးလာပါက ကြ်န္ေတာ္တိုျမန္မာနိုင္ငံသည္ ဆင္ရဲ ေသာနိုင္ငံျဖစ္ေသာေၾကာင့္တေၾကာင့္ ဘာသာမတူတာေၾကာင့္တေၾကာင္း ၄င္းတို႕၏ဘ၀အနာ ဂတ္အတြက္ အိုအိုင္စီ မြတ္ဆလင္နိုင္ငံမ်ားတြင္သာ ျပန္လည္ေနရာခ်ထားေပးၾကပါရန္ျပန္ၾကား သင့္ပါသည္။
နိုင္ငံတကာတြင္မရွိေသာစံခ်ိန္ စံညႊန္းမ်ားျဖစ္သည့္ နိုင္ငံသားမဟုတ္သူမ်ားအား ပါလီမန္အမတ္အ ျဖစ္အေရြးခံပိုင္ခြင့္ ၊ အိမ္ရာေျမပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ၊ မဲေပးပိုင္ခြင့္မ်ားကိုရုပ္သိမ္းသင့္ေပသည္။ အကယ္၍ နိုင္ငံေတာ္အစိုးရအေနႏွင့္ဒါေတြကို ျပန္လည္ျပီးမေဆာင္ရြက္ႏႈိင္ဘူးဆိုရင္ မိသားစုတြင္ နိုင္ငံျခား သားႏွင့္လက္ထပ္ထားသူ နိုင္ငံျခာသားအျဖစ္ခံယူထားသူမ်ားရွိသည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ ျမန္မာနိုင္ငံ၏ အမၼတျဖစ္ပိုင္ခြင့္မရွိေစရဟူ ေသာဥပေဒကို ခြ်င္းခ်က္မရွိပယ္ဖ်က္သင့္ေပသည္။
ဥပမာအာျဖင့္အရွင္းဆံုေျပာရလွ်င္ အေမရိကန္နိုင္ငံ Green Card ကိုင္ေဆာင္ထားသူမ်ား၊ ဥေရာပနိုင္ငံမ်ားတြင္ အျမဲတမ္းေနထိုင္ခြင့္ရသူမ်ားသည္ ၄င္းနိုင္ငံမ်ားတြင္ မည္သည့္အခါမွ်မဲေပး ပိုင္ခြင့္မရွိေပ သို႕ေသာလည္း္ျမန္မာအစိုးရအေနႏွင့္ ရခုိင္ျပည္နယ္အတြင္းေနထိုင္ေသာ ဧနိုင္ငံသားမ်ားကို ဘာေၾကာင့္မဲေပးပိုင္ခြင္ေပးထားပါသနည္း ဒါေတြေကာျမန္မာနိုင္ငံဥပေဒႏွင့္ေရာ နိုင္ငံတကာဥပေဒႏွင့္ပါကိုက္ညီပါသလားဆိုတာကို အစိုးရကျပန္လည္စီစစ္သင့္ေပသည္။
copied from Min Mahar