ေတာင္ေပါက္ႀကီးေက်ာက္စာ
*********************
၁။ အထေခါဘဂ၀ါဘိကၡဳသံဃံပါသာဒံအာရုဟာေပတြာ
၂။ ပဥၥပါဒသသတပရိ၀ုေတာဓည၀တီရဌံအာကာသမေဂၢနစာရိကံစရမာေနာ
၃။ ဓည၀တီမဟာနဂရသပ စၦမဒိသာဘာေဂ
၄။ ဂစ ၦပနဒီယာ ပူရတၱိမတိေယေသလာဂီရိပဗၺတမုဒၶ( မိ)
၅။ ၾသေရာဟိတြာ ပတိဋာတိ
ေက်ာက္စာ အဓိပၸာယ္
၁။ အထ - ထုိအခါ၌၊ ေခါ-စင္စစ္၊ ဘဂ၀ါ- ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္၊ ဘိကၡဴသံဃံ-ရဟန္း သံဃာအေပါင္းကုိ၊ ပါသာဒံ- ျပႆဒ္ေပၚသုိ႔ ၊အာရုဟာေပတြာ= တက္ေစ၍၊
၂။ ပဥၥပါႆာဒ သတ ပါသာဒ- ငါးရာေသာျပႆဒ္၊ ပရိ၀ုေတာ- ၀န္းရံလွ်က္၊ ဓည၀တီရဋံ- ဓည၀တီျပည္သုိ႔၊ အာကာသမေဂၢန- ေကာင္းကင္ခရီးျဖင္႔၊ စာရိကံ စရမာေနာ- ေဒသစာရီ ၾကြခ်ီေတာ္မူစဥ္၊
၃။ ဓည၀တီ- ဓည၀တီမည္ေသာ ၊ မဟာနာဂရႆ- ႀကီးက်ယ္ေသာ ၿမိဳ႕ေတာ္္ႀကီး၏၊ ပစိ ၦမ ဒိသာဘာေဂ- အေနာက္အရပ္၌(ရွိေသာ) ၊
၄။ ဂစၦပနဒီယာ- ဂစၦပမည္ေသာ- ျမစ္၏၊ ပုရတၱိမတိေရ - အေရွ႕မ်က္ႏွာကမ္းပါး၌ရွိေသာ၊ ေသလာဂီရိပဗၺတမုဒၶိနိ=ေက်ာက္ေတာင္ထိပ္၌၊
၅။ ၾသေရာဟိတြာ-ဆင္းသက္ေတာ္မူကာ၊ ပတိဋာတိ=ရပ္တည္ေတာ္မူ၏။
ဤေက်ာက္စာကုိ ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕မွ မဟာမုနိဘုရားသုိ႔သြားရာလမ္းတြင္ ေတာင္ေပါက္ႀကီး ေခၚေသာ ေတာင္ေက်ာ္လမ္းတစ္ခုရွိသည္။ ထုိေက်ာ္လမ္းေနရာျဖစ္ေသာ သဘာ၀ ေက်ာက္ေဆာင္ နံ ရံေပၚတြင္ ေရးထုိးထားေသာ ေက်ာက္စာျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ေတာင္ေပါက္ႀကီး ေက်ာက္စာဟုေခၚသည္။ ၁၉၃၂ ခုႏွစ္ ဧၿပီလအတြင္း ဂုဏ္ထူးေဆာင္ေက်ာက္စာ၀န္ ဦးစံေရႊဘုႏွင္႔ တပည့္ျဖစ္သူ၊ ေနာင္ တြင္ ရခုိင္-ျမန္မာပ႑ိတ္ျဖစ္လာသူ ဦး ဦးသာထြန္းတုိ႔ ေတြ႔ရွိၾကၿပီး၊ ကူးယူခဲ႔ၾကပါသည္။ ဦးစံေရႊဘုမွာ ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္းက ကြယ္လြန္ခဲ႔ၿပီး၊ ဦးဦးသာထြန္းမွာ ေရွးေဟာင္းသုေတသနဌာန၊ ၿမိဳ႕ေဟာင္းၿမိဳ႕ (ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕)၊ ၌ ၁၉၇၀ ၀န္းက်င္ေလာက္က ခန္႔အပ္ထားေသာ ရခုိင္-ျမန္မာပ႑ိတ္ပင္ ျဖစ္သည္။ ဤေက်ာက္စာတြင္ မူလကစာေၾကာင္းေရ(၂၅)ေၾကာင္းခန္႔ ေရးထုိးထားသည္ဟုသိရပါသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ေက်ာက္စာ၀န္ႏွင္႔ ရခုိင္- ျမန္မာပ႑ိတ္ ဦး ဦသာထြန္းတုိ႔ ကူူးယူသည့္အခါ ငါးေၾကာင္း ခန္႔သာ ထင္ရွားစြာေပၚလြင္သည္ဟုဆုိသည္။
ေနာင္တြင္ က်န္စာေၾကာင္းမ်ားမွာလည္း ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္းက ဂ်ပန္မ်ားက ေက်ာက္ စာရွိေသာ ေတာင္နံရံ လမ္းက်ဥ္းေနရာကုိ စစ္ကား၊ စစ္ယာဥ္မ်ား သြားလုိ႔ရေအာင္ဆုိၿပီး ၊ ဒုိင္းနမုိင္းျဖင္႔ ေဖါက္ခြဲပစ္ေသာေၾကာင္႔ ပ်က္စီးသြားခဲ႔သည္။ တစ္ဖန္ စစ္ေတြ - ရန္ကုန္ကားလမ္းေဖါက္လုပ္ရာတြင္ ထပ္မံ ကားလမ္းခ်ဲ႕ထြင္လုိက္ေသာေၾကာင္႔ ယခုအခါ ေတာင္ေပါက္ႀကီးေက်ာက္စာတည္ရွိရာ ေတာင္နံ ရံသည္ စစ္ေတြ-ရန္ကုန္ ကားလမ္းေဘးက ေက်ာက္ေတာင္အျဖစ္သာ တည္ရွိေနေတာ႔သည္။ ေက်ာက္ စာကား အစအနပင္မက်န္ဘဲ၊ လုံး၀ပ်က္စီးသြားခဲ႔ရၿပီျဖစ္ပါသည္။ ရခုိင္သမုိင္း ႏွင္႔ ဗုဒၶဘာသာ သမုိင္း အတြက္ အစားထုိးမရေသာ ဆုံးရႈံးမႈတစ္ခုျဖစ္သည္။
ေတာင္ေပါက္ႀကီး ေက်ာက္စာတြင္ေရးထုိးထားေသာ အကၡရာမွာ အိႏၵိယျပည္၌ သီရိဓမၼေသာ ကမင္း ေရးထုိးခဲ႔ေသာ ေက်ာက္စာမ်ား၌ အသုံးျပဳေသာ အိႏၵိယေျမာက္ပုိင္သုံး ျဗဟၼီအကၡရာျဖင္႔ေရးထုိး ထားၿပီး၊ ေရးထုိးထားသည့္ဘာသာမွာ ပါဠိဘာသာျဖစ္သည္။ ေတာင္ေပါက္ႀကီးေက်ာက္စာတြင္ ေရးထုိး ပါရွိေသာ အေၾကာင္းအရာတုိ႔ေၾကာင္႔ ရခုိင္လူမိ်ဳးတုိ႔သည္ ရခုိ္င္ျပည္ကုိ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ၾကြေရာက္ခဲ႔ ေၾကာင္း ဂုဏ္ယူေျပာဆုိၾကသည္။
ေတာင္ေပါက္ႀကီးေက်ာက္စာ မင္ကူးကုိ မတင္ျပႏုိင္ေသာ္လည္း ယင္းေတာင္ေပါက္ႀကီးေက်ာက္ ကုိ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ေက်ာက္စာ၀န္ ဦးစံေရႊဘုႏွင္႔ တပည့္ျဖစ္သူ ဦးဦးသာထြန္းတုိ႔ လက္ေရးျဖင္႔ ေရးကူး ထားလုိက္ေသာ လက္ေရးမူတစ္ခုကုိ ဆရာႀကီးဦးစံသာေအာင္ ေရးသားေသာ“ေအဒီ ၆ ရာစုႏွင္႔ယင္း မတုိင္မီ ရခုိင္ျပည္သုံးအကၡရာမ်ား” စာအုပ္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္ကုိေတြ႔ရသည္။
ေတာင္ေပါက္ႀကီးေက်ာက္စာကုိ ေရးကူးသည့္အခ်ိန္(ေအဒီ-၁၉၃၀) ေက်ာ္ကဆုိလွ်င္၊ မင္ကူးရန္ ပစၥည္းမ်ား မျပည့္စုံမႈ၊ ရွားပါးမႈ၊ လမ္းပန္းဆက္သြယ္သြားလာရခက္ခဲမႈ၊ ေက်ာက္စာ ေရးထုိးထားသည့္ ေတာင္မွာ ထုထည္အလြန္ႀကီးမားေနမႈတုိ႔ေၾကာင္႔ မင္ကူးရန္အဆင္မေျပေတာ႔ဘဲ၊ လက္ေရးမူျဖင္႔ကူးယူ ခဲ႔ရျခင္းျဖစ္သည္ဟုဆုိသည္။
ေလးၿမိဳ႕ေခတ္ေက်ာက္စာတစ္ခုျဖစ္ေသာ “ေလာင္းၾကက္ေတာင္ေမာ္ေက်ာက္စာ”မွာလည္း ထုထည္ၾကီးမားေသာေၾကာင္႔ ယေန႔နည္းပညာေခတ္္မွာေတာင္ ပုံႏွိပ္စာအုပ္ေပၚ၌ ေက်ာက္စာမင္ကူး အား ရုိက္ႏွိပ္၍ ေဖာ္ျပၾကသည္ကုိ မေတြ႔ျမင္ရေသးေပ။ ထုိနည္းတူ ေတာင္ေပါက္ႀကီးေက်ာက္စာသည္ လည္း ထုိထက္ ထုထည္ၾကီးမားေသာေၾကာင္႔ မင္ကူး၍ အဆင္မေျပျခင္းျဖစ္မည္ဟု ယူဆရသည္။
ေမာင္ျဖဴ ႀကြီတဲကၽြန္း)
No comments:
Post a Comment