ရခုိင္မွ ျဗာဟၼီအကၡရာပါ ဗုိက္ပူဘုရားေက်ာက္စာ

***************************** ဤရုပ္တုကုိ ရခုိင္ျပည္နယ္ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕၊ ေျမာက္ဘက္(၉)မုိင္ခန္႔ ကြာေ၀းေသာ ပန္းေစ်းေျမာင္းဖ်ား အရပ္၊ ေ၀သာလီၿမိဳ႕ေဟာင္း၊ အေရွ႕ဘက္(၃) မုိင္ ေက်ာ္ေ၀းသည္႔ အရပ္၌ တည္ရွိေသာ ေရွးေဟာင္း အုတ္ေစတီတစ္ဆူ ၿပိဳပ်က္ေနသည္မွ (၁၉၂၀) ခုႏွစ္၀န္းက်င္ခန္႔တြင္ ေတာင္ယာခုတ္သူတစ္ဦး ရရွိခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္။ အတုိင္းအတာမွာ အျမင့္ (၄.၄ လက္မ)၊အက်ယ္(၂.၉ လက္မ)၊(အထူ ၉ လက္မ)ရွိသည္။ ရုပ္တုမွာ ဗုိက္ပူေနဟန္ရွိေသာေၾကာင္႔ ဗုိက္ပူဘုရားဆင္းတုေတာ္ ဟုေခၚၾကသည္။ ယင္းရုပ္တုေအာက္ေျခေက်ာဘက္၌ ( ဘီစီ ၃ ရာစု ) အိႏၵိယႏုိင္ငံေျမာက္ပုိင္းသုံး ျဗာဟၼီအကၡရာ ျဖင္႔ “သစၥကပရိဗၨာကဇိန” ဟု ေရးထုိးပါရိွေသာေၾကာင္႔ “သစၥကပရိဗၨာကဇိန” ဆင္းတုေတာ္ဟုလည္း ေခၚၾက သည္။ ဤရုပ္တုသည္ ရခုိင္တြင္ ဘီစီ ၆ ရာစုမွ ေအဒီ ၃ ရာစုအထိ ထြန္းကားခဲ႔ေသာ တတိယဓည၀တီေခ တ္က ျပဳလုပ္ခဲ႔ေသာ ရုပ္တုတစ္ခုဟု ယူဆရသည္။ အဘယ္ေၾကာင္႔ဆုိေသာ္ ဗုဒၶသာသနာသမုိင္း၌ ဘီစီ ၃ ရာစု အိႏၵိ္ယျပည္တြင္ အလြန္ထင္ရွာေက်ာ္ၾကားသည့္ သီရိဓမၼာေသာကမည္ေသာ သာသနာျပဳမင္း မင္းဧကရာဇ္တစ္ပါး ေပၚထြန္းခဲ႔သည္။ ထုိမင္းသည္ သူ၏လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားႏွင္႔ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈျပဳလုပ္ခ႔ဲသည္မ်ားကုိ ကမၺည္း ေက်ာက္စာျဖင္႔ အမ်ားအျပား ေရးထုိး မွတ္တမ္းတင္ထားခဲ႔သည္။ သီရိဓမၼာေသာကမင္းေခတ္တြင္ ေရးထုိးခဲ႔ေသာ ျဗာဟၼီအကၡရာမ်ားႏွင္႔ “သစၥကပရိဗၨာကဇိန” ရုပ္တုပါအကၡရာမ်ားမွာ ဆင္တူေနေသာေၾကာင္႔ ဤဆင္းတုပါ အကၡရာကုိ ေခတ္ၿပိဳင္အျဖစ္ ႏိႈင္းယွဥ္လွ်င္ ေရွးေခတ္ရခုိင္ျပည္၌ ထြန္းကားခဲ႔ေသာ တတိယဓည၀တီေခတ္ ႏွင္႔ ေခတ္ၿပိဳင္ က်ေရာက္ေနသည္။ (ပုံ- ၁ ) သစၥကပရိဗၨာဇိန ဆုိသည္မွာ ဗုဒၶစာေပက်မ္းဂန္ပါ ေအာင္ျခင္းရွစ္ပါးထဲတြင္ မိမိကုိယ္ကုိ ေလာက၌ ငါႏွင္႔ျပိဳင္ဘက္မရွိ၊ ငါသာဘုရားျဖစ္သည္ဟု ယူဆထားသူ သစၥကပရိဗုိဇ္ကုိ ဆုိလုိဟန္ရွိသည္။ သစၥကပရိဗၨာက- သစၥကပရိဗုိဇ္ အေၾကာင္းႏွင္႔ ပက္သက္၍ ဗုဒၶစာေပတုိ႔တြင္ ေရးသားထား သည္မွာ သစၥကပရိဗုိဇ္သည္ နိဂ႑တကၠတြန္းမိဘႏွစ္ပါးမွေမြးဖြားေသာ သားတစ္ဦးျဖစ္သည္။ သူသည္အဖ ဘက္မွ ၀ါဒငါးရာ၊ အမိဘက္မွ ၀ါဒငါးရာ သင္ယူတတ္ေျမာက္သူလည္းျဖစ္၏။ လိစ ၦ၀ီမင္းတုိ႔၏ ဆရာလည္း ျဖစ္သည္။ အယူ၀ါဒေရးရာ စကားၿပိဳင္ဆုိင္ေျပာဆုိေလ႔ရွိၿပီး၊ သူ႔ကုိယ္သူ ငါႏွင္႔တူသည့္ ေလာက၌ ၿပိဳင္ဘက္မရွိ ဟု ေၾကြးေၾကာ္ေလ႔ ရွိသူျဖစ္သည္။ သူကသာ ျပစ္တင္ေျပာဆုိလို္က္လွ်င္ မတုန္လႈပ္ မယိမ္းယုိင္သူမရွိ၊ ဘုရား ဟု ၀န္ခံသူတုိ႔ပင္ အၾကံအုိက္ကာ ေခၽြးျပိဳက္ျပိဳက္က်ရသူျဖစ္သည္။ အသိစိတ္မရွိေသာ သစ္တုံးတုိ႔ပင္ ယိမ္း ယိုင္သြားသည္ဟုေျပာဆုိေလ႔ရွိသည္။ သူသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္ အရွင္အႆဇိ မေထရ္ထံမွ ျမတ္စြာဘုရား၏ အစုိးမရျခင္းဟူေသာ အနတၱ၀ါဒကုိ စုံးစမ္းၾကားသိခဲ႔ၿပီးေနာက္၊ ျမတ္စြာဘုရားႏွင္႔ ၀ါဒျပိဳင္ရန္ သူ၏ေနာက္လုိက္တပည့္ လိစၦ၀ိမင္းသားငါးရာတုိ႔အား သြားေျပာသည္မွာ “မင္းသားတုိ႔လာၾကေလာ႔၊ ယေန႔ ငါသည္ ရဟန္းေဂါတမႏွင္႔ ၀ါဒၿပိဳင္ဆုိင္ေျပာဆုိမည္၊ အားေကာင္းေသာ ေယာက်္ားသည္ သုိးငယ္တစ္ေကာင္ကုိ အေမြးကုိင္ၿပီး ဆြဲယမ္း တြန္းထုိးပစ္သကဲ႔သုိ႔ ငါသည္လည္း အယူ၀ါဒႏွင္႔စပ္လ်ဥ္း၍ ရဟန္းေဂါတမကုိ ယေန႔ ဆြဲယမ္းတြန္းထုိးျပမည္။ မင္းသားတုိ႔ အျမန္လာၾကေလာ႔” ဟု ေျပာဆုိေလသည္။ သစၥကပရိဗုိဇ္သည္ လိစ ၦ၀ီပရိသတ္ကုိ ေခၚေဆာင္ၿပီး ျမတ္စြာဘုရားသီတင္းသုံးရာ မဟာ၀ုန္ေတာအတြင္းရွိ ကူဋဂါရ ျပာသာဒ္ ေက်ာင္းသုိ႔ သြားေလသည္။ ျမတ္စြာဘုရားေရွ႕၌ အသီးသီး ေနရာယူ ႏႈတ္ခြန္းဆက္ၾကၿပီးေနာက္ သစၥကပရိဗုိဇ္က ၀ါဒၿပိဳင္ဆုိင္ ေျပာဆုိခြင္႔ျပဳပါရန္ ခြင္႔ပန္လုိက္သည္။ ခြင္႔ျပဳခ်က္ရလွ်င္ “ အရွင္ေဂါတမသည္ တပည့္ရဟန္းတုိ႔ကုိ အဘယ္သုိ႔ေသာ တရားကုိ ေဟာေျပာေလ႔ရွိပါသနည္း ” ဟု ေမးျမန္း၍ ၀ါဒၿပိဳင္ပြဲကုိ စတင္လုိက္သည္။ ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားက “သစၥက၊ ငါသည္ တပည့္ရဟန္းတုိ႔ကုိ ရုပ္၊ေ၀ဒနာ၊ သညာ၊ သခၤါရ၊ ၀ိညာဥ္တုိ႔သည္ အၿမဲမရွိ၊ အစိုးမရ အနတၱသာျဖစ္သည္ဟု ေဟာေျပာေလ႔ရိွသည္” ဟု မိန္႔ေတာ္မူ ေလသည္။ ထုိအခါ သစၥကပရိဗုိဇ္က “အရွင္ေဂါတမ မ်ိဳးေစ႔ ႏွင္႔ အပင္အားလုံးတုိ႔သည္ ေျမႀကီးကုိ တည္မွီ၍ ႀကီးပြါးစည္ပင္ရသည္။ ထုိ႔ျပင္ မည္သည့္အမႈကိစၥတုိ႔ကုိမဆုိ ဤေျမႀကီး၌ တည္မွီ၍ ျပဳလုပ္ရသည္။ ထုိအတူ ေကာင္းမႈ၊ မေကာင္းမႈမွန္သမွ် ရုပ္၊ ေ၀ဒနာ၊ သညာ၊ သခၤါရ၊ ၀ိညာဥ္ တည္းဟူေသာ သေဘာသည္လည္း အတၱ၌သာ တည္မွီ၍ ျဖစ္ပြားၾကရသည္ ” ဟု ေျပာဆုိေလသည္။ ရုပ္၊ ေ၀ဒနာ၊ သညာ၊ သခၤါရ၊ ၀ိညာဥ္တုိ႔သည္ မည္သည့္အခါမွ် မပ်က္စီးေသာ အမာခံအတၱျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆုိ၍ ျမတ္စြာဘုရား၏ အနတၱ၀ါဒကုိ ဆန္႔က်င္ ေျပာဆုိေလသည္။ ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားက “ရုပ္၊ေ၀ဒနာ၊သညာ၊သခၤါရ၊၀ိညာဥ္တုိ႔ကုိ အတၱဟု သင္ဆုိေလသေလာ” ဟု ေမးေတာ္မူေသာအခါ သစၥကပရိဗုိဇ္က မွန္၏။ အတၱ၀ါဒဟု ကၽြႏ္ုပ္ဆုိသည္။ ကၽြႏ္ုပ္သာမဟုတ္ ဤလူ အမ်ားလည္း ဤသုိ႔ပင္ဆုိၾကသည္ဟု ေျပာဆုိေလသည္။ “ ဤလူအေပါင္းတုိ႔၏ အယူ၀ါဒကုိ ေဘးဖယ္ထား၍ သင္႔၏အယူ၀ါဒကုိသာ ေျဖဆုိေလာ႔” ဟု မိန္႔ေတာ္မူရာ သစၥကပရိဗုိဇ္က ရုပ္၊ ေ၀ဒနာ၊ သညာ၊ သခၤါရ၊ ၀ိညာဥ္ တုိ႔ကုိ အတၱ ဟု ယူဆေၾကာင္း ထပ္မံ၍ ၀န္ခံေျပာဆုိေလသည္။ သစၥက ထုိသုိ႔ဆုိလွ်င္ သင္႔အား ငါေမးဦးမည္၊ “ေကာသလမင္း၊ အဇာတသတ္မင္းတုိ႔သည္ သူတို႔ပုိင္ဆုိင္ေသာႏုိင္ငံအတြင္းမွာ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကုိ သတ္ျဖတ္ျခင္း၊ ဥစၥာပစၥည္းသိမ္းယူျခင္းႏွင္႔ တုိ္င္းျပည္မွ ႏွင္ထုတ္ျခင္းအမႈတုိ႔ကုိ ျပဳလုပ္ရန္ အာဏာရွိသေလာ” ဟု ျမတ္စြာဘုရား ေမးေတာ္မူ၏။ သစၥကပရိဗုိဇ္ကလည္း ထုိသုိ႔အာဏာရွိေတာ္မူ၏ဟု ေျဖေလသည္။ လုိသလုိျပဳလုပ္ရန္ အာဏာရွိေၾကာင္း ၀န္ခံလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားက “သစၥက သင္က သင္၏ ရုပ္ကုိ အစုိးရသည္ ပုိင္ဆုိင္သည္ အတၱျဖစ္သည္ဟု ယူဆလွ်င္ သင္႔ရုပ္ကုိ ဤသုိ႔ျဖစ္ေစ၊ ဤသုိ႔မျဖစ္ေစႏွင္႔ဟု သင္အာဏာထားႏုိ္င္သေလာ” ဟူ ေမးေတာ္ မူသည္။ ထုိအခါ သစၥကပရိဗုိဇ္သည္ သူ႔အခက္အခဲကုိ သိလုိက္ၿပီ။ မိမိရုပ္ကုိ မိမိအစိုးရသည္၊ မိမိ သေဘာ က် အာဏာထားႏုိင္သည္ဟု ေျဖလုိက္လွ်င္ လိစၦ၀ီမင္းသားတုိ႔က သူတုိ႔ဆရာအား ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔ကဲ႔သုိ႔ လွပေအာင္ လုပ္ျပပါဟုဆုိ၍ လုပ္မျပႏုိင္ခဲ႔ေသာ္ အနတၱ၀ါဒကုိ ေထာက္ခံရာေရာက္ေတာ႔မည္ဟု စဥ္းစားကာ အေျဖ မေပးဘဲ၊ ဆိတ္ဆိတ္ေနေတာ္မူေလသည္။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဒုတိယအၾကိမ္ ေျဖဆုိရန္ တုိက္တြန္းေ သာ္လည္း သူကား ဆိတ္ဆိတ္ေနၿမဲေနေလ၏။ “သစၥက ယခုပင္ေျဖၾကားေလာ႔ သင္သည္ ဆိတ္ဆိတ္ေနရ မည့္အခါမဟုတ္ဟု ျမတ္စြာဘုရားက သုံးႀကိမ္တုိင္တုိင္ေမးပါလ်က္ မေျဖဆုိဘဲေနခဲ႔လွ်င္ ထုိသူ၏ ေခါင္းသည္ ခုနစ္စိတ္ကြဲလိမ္႔မည္”ဟု မဟာကရုဏာျဖင္႔ မိန္႔ေတာ္မူေလသည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ သစၥကပရိဗုိဇ္သည္ မေန၀ံ႔ဘဲ “အရွင္ေဂါတမ ကၽြႏ္ုပ္၏ရုပ္ကုိ ဤသို႔ျဖစ္ေစ၊ ဤသုိ႔ မျဖစ္ေစႏွင္႔ဟု အာဏာမထားႏုိင္ပါ” ဟု ေျဖေလသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ရုပ္၊ ေ၀ဒနာ၊ သညာ၊ သခၤါရ၊ ၀ိညာဥ္ တုိ႔ သည္လည္း အစုိးမရေသာ အနတၱတရားသာျဖစ္ပါေၾကာင္း ၀န္ခံေလွ်ာက္ထားရေလသည္။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ သစၥကပရိဗၨာကဇိန ေက်ာက္ရုပ္တုသည္ ဗုဒၶသာသနာႏွင္႔ သက္ဆုိင္ေသာ ေအာင္ျခင္းရွစ္ပါးထဲမွာပါေသာ သစၥကပရိဗုိဇ္ကုိ ရည္ညႊန္းထုလုပ္ထားေသာ ရုပ္တုတစ္ခုျဖစ္ျခင္းေၾကာင္႔ လည္းေကာင္း၊ ယင္းရုပ္တုတြင္ ေရးထုိးပါရွိေသာ အကၡရာမွာလည္း အိႏၵိယျပည္ သီရိဓမၼာေသာကမင္းေခတ္ ( ဘီစီ ၃ ရာစု) က ေရးထုိးခဲ႔ေသာ ေက်ာက္စာမ်ားကဲ႔သုိ႔ ျဗာဟၼီအကၡရာျဖစ္ေနျခင္းေၾကာင္႔လည္းေကာင္း၊ ျမတ္ဗုဒၶသာသနာသည္ ေယဘုယ်အားျဖင္႔ ေရွးေခတ္ရခုိင္ျပည္၌ တတိယ ဓည၀တီေခတ္ကပင္ ဗုဒၶက်မ္းလာဇာတ္နိပါတ္ေတာ္မ်ား ရွိေနၿပီးျဖစ္ျခင္းေၾကာင္႔ ျမတ္စြာဘုရားသာသနာသည္လည္း ယင္းအခ်ိန္ကပင္ ေရာက္ရိွေနၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း ယူဆႏုိင္သည္။ ေမာင္ျဖဴ (ႀကီြတဲကၽြန္း)