ရွမ္းလူမ်ိဳး

ျငိမ္းလ့ဲ

ရွမ္းလူမ်ိဳး
သမိုင္း။ ရွမ္းသုေတသနစာတမ္းမ်ားအရ ရွမ္းလူမ်ဳိးမ်ားသည္ မြန္ဂိုလြဳက္လူမ်ဳိးမွ ဆင္းသက္လာေသာ တိုင္လူမ်ဳိးအုပ္စုဝင္ျဖစ္သည္။ ရွမ္းလူမ်ဳိးသုေတသနပညာရွင္ စိုင္းေအာင္ထြန္း၏ အဆိုအရ-တ႐ုတ္ပညာရွင္မ်ားႏွင့္ အေနာက္ႏိုင္ငံပညာရွင္မ်ား၏ သုေတသနေတြ႔ရွိခ်က္မ်ားတြင္ တိုင္လူမ်ဳိးမ်ား၏ မူရင္းေဒသမွာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံအေနာက္ေတာင္ပိုင္းျဖစ္သည္ဟု ေဖၚျပသည္။

တုိင္လူမ်ဳိးမ်ားသည္ အာရွျမစ္ႀကီးမ်ားျဖစ္ေသာ ျဗဟၡပုတၱရ၊ ခ်င္းတြင္း၊ ဧရာဝတီ၊ ေရႊလီ၊ သံလြင္၊ မဲေခါင္ႏွင့္မဲနမ္ျမစ္မ်ားမွ တဆင့္ အာသံ၊ ျမန္မာျပည္၊ လာအို၊ ထိုင္း၊ ကေမာၻဒီးယားႏွင့္ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံမ်ားသို႔ ေရႊ ႔ေျပာင္းေနထိုင္ ၾကသည္။ စဝ္ေနာင္ဦး ၂၀၀၅ ခုႏွစ္တြင္ ျပဳစုသည့္ စာတမ္းတြင္ ရွမ္းလူမ်ဳိးမ်ား သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း သို႔ ခရစ္ေတာ္မေပၚမီအခ်ိန္ကတည္းက ပထမအသုတ္စတင္ေရာက္ရွိၿပီး တေကာင္း၊ မိုးနဲ၊ သိႏီၷႏွင့္ သီေပါေရွးေဟာင္းၿမိဳ႕မ်ားကို တည္ေထာင္ခဲ့ၾကေၾကာင္း ေဖၚျပထားသည္။ ဒုတိယအသုတ္မွာ ေအဒီ ၆ ရာစုတြင္ ၀င္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္ဟု ဆက္လက္ေဖာ္ျပသည္။

သို႔ရာတြင္ တိုင္လူမ်ဳိးႏြယ္မ်ား ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္ခဲ့သည့္ အခ်ိန္ကာလႏွင့္ ပတ္သက္၍ ပညာရွင္မ်ားအတြင္း အျငင္းပြားလ်က္ ရွိသည္။ မွတ္တမ္း တင္ထားသည့္ သမိုင္းအေထာက္အထားမ်ားအရ ရွမ္းလူမ်ဳိးမ်ားက ေနာင္ခ်ဳိထီးနန္း ကို ေအဒီ ၇-ရာစုတြင္ တည္ေထာင္ခဲ့ေၾကာင္း စိုင္းေအာင္ထြန္း၏ စာတမ္းတြင္ေဖၚျပသည္။ ေနာင္ခ်ဳိ ႏိုင္ငံသည္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံႏွင့္အၿပိဳင္ လြတ္လပ္စြာတည္ရွိခဲ့သည့္ ႏိုင္ငံျဖစ္ေၾကာင္းကုိလည္း စိုင္းေအာင္ထြန္းက ေဖၚျပသည္။ ေနာင္ခ်ဳိထီနန္းသည္ မြန္ဂိုဘုရင္ကူဗလုိင္ခန္၏ တိုက္ခိုက္ေခ်မႈန္းခံရၿပီး ေနာက္ ပ်က္သုဥ္းသြားခဲ့သည္။ ရွမ္းလူမ်ဳိးမ်ားသည္ ရွမ္းဘာသာျဖင့္ နမ့္ေမာ္ဟုေခၚသည့္ ေရႊလီျမစ္ဝွမ္း ေဒသသို႔ ေျပာင္းေရႊ ႔လာၾကၿပီး၊ နမ့္ေမာ္လုံထီးနန္းကို စိုက္ထူခဲ့သည္။
ဒ႑ာရီ။ နမ့္ေမာ္လုံထီးနန္းႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ေသာ ဒ႑ာရီတစ္ခုရွိသည္။ ေရွးအခါက ေရႊလီျမစ္ဝွမ္းမွ ေမာ္မင္းသားတစ္ပါးသည္ နဂါးမင္းသမီးႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့သည္ဟုဆိုသည္။ နဂါးမင္းသမီးမွ ခြန္ထြန္းခမ္းဆိုေသာ သားတစ္ဦးကို ဖြားျမင္သည္။ ခြန္ထြန္းခမ္းသည္ ေမွာ္ပညာတတ္ကၽြမ္းက်င္သည္။ ခြန္ထြန္းခမ္းအရြယ္ေရာက္ေသာအခါ ယူနန္ကိုအုပ္ခ်ဳပ္သည့္ အျခားတိုင္မင္းတစ္ပါး၏ သမီးေတာ္ႏွင့္ ထိမ္းျမားလက္ထပ္လိုသည္။ ယူနန္ဘုရင္၏ သမီးေတာ္ႏွင့္ လက္ထပ္ရန္ ကိစၥမွာ မလြယ္ကူပါ။ ဘုရင္ႀကီးက လွပေခ်ာေမာေသာ သမီးေတာ္ကို ေရကန္ႀကီးအလယ္ရွိ ကၽြန္းေပၚတြင္ တည္ေဆာက္ ထားေသာ နန္းေတာ္တြင္ ထားရွိၿပီး၊ ေလွ၊ ေဖါင္ အကူအညီမပါဘဲ သမီးေတာ္ထံအေရာက္ သြားႏိုင္သူ ႏွင့္သာ ထိမ္းျမားလက္ထပ္ေပးမည္ဟု ေၾကျငာသည္။
ခြန္ထြန္းခမ္းသည္ သူ၏ ေမွာ္ပညာအစြမ္းႏွင့္ မိခင္နဂါးမင္းသမီး၏ အကူအညီျဖင့္ မင္းသမီးထံ အေရာက္သြားရန္ စီစဥ္သည္။ မိခင္နဂါးမ သည္ ေရကန္တြင္အလ်ားလိုက္ဆန္႔တန္းေပးၿပီး ခြန္ထြန္းခမ္းက မိခင္၏ ေက်ာေပၚမွေလွ်ာက္၍ ကၽြန္းေပၚသို႔ ေရာက္ရွိၿပီး မင္းသမီးႏွင့္ ေတြ႔ဆုံႏိုင္ခဲ့သည္။ ခြန္ထြန္းခမ္း သည္ မင္းသမီးႏွင့္ ထိမ္းျမား လက္ထပ္၍ ေမာ္နန္းေတာ္သို႔ ျပန္လာခါ မင္းသမီးကို မိဘုရား ေျမွက္ကာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ထီးနန္းစိုးစံခဲ့ သည္ဟု ဆိုသည္။
ကိုးကြယ္ယုံၾကည္မႈ။ ဗုဒၶဘာသာသည္ ေအဒီ ၆ ရာစုမွစ၍ အိႏိၵယႏိုင္ငံမွတဆင့္ တ႐ုတ္ႏွင့္ အေရွ႕ ေတာင္အာရွႏိုင္ငံမ်ားသို႔ က်ယ္ျပန္ခဲ့သည္။ ရွမ္းလူမ်ဳိးမ်ားသည္ ဗုဒၶဘာသာ၏ ဂိုဏ္းဂနမ်ားစြာႏွင့္ ေတြ႔ဆုံခဲ့ၿပီးေနာက္ ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာကို သက္ဝင္ယုံၾကည္ခဲ့သည္။ ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာသည္ ရွမ္းလူမ်ဳိးမ်ား၏ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ေနစဥ္ဘဝကို ထင္ဟပ္ခဲ့သည္ဟု စဝ္ေနာင္ဦးေရးသားခဲ့သည္။ ခရစ္ယာန္သာသနာျပဳမ်ားသည္ ေတာင္ေပၚတိုင္းရင္းသားမ်ားကို ခရစ္ယာန္ဘာသာသို႔ ေျပာင္းလဲ ႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း ရွမ္းျပည္သို႔ ေရာက္လာသည့္ သာသနာျပဳဆရာမ်ားသည္ ရွမ္းလူမ်ဳိးမ်ားကို ခရစ္ယာန္ ဘာသာေျပာင္းရာတြင္ ေအာင္ျမင္မႈမရေၾကာင္းစဝ္ေနာင္ဦး၏ စာတမ္းတြင္ပါရွိသည္။
ဘာသာစကား။ ရွမ္းဘာသာစကားသည္ တိုင္-ဂတိုင္ဘာသာစကားအုပ္စုဝင္ျဖစ္ၿပီး၊ ထိုင္းဘာသာ စကားႏွင့္ နီးစပ္သည္။ ရွမ္းစာေပေလ့လာသူ ဘေရာင္း (၁၉၆၉) ၏ အဆိုအရ ရွမ္းဘာသာစကား မ်ဳိးကြဲမ်ားကို အုပ္စုသုံးခုခြဲႏိုင္ေၾကာင္း၊ အေရွ႕ပိုင္း၊ ေတာင္ပိုင္းႏွင့္ ေျမာက္ပိုင္းဘာသာစကားမ်ဳိးကြဲမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ရွမ္းျပည္အေရွ႕ပိုင္းဘာသာစကားသည္ ထိုင္းႏိုင္ငံေျမာက္ပိုင္းဘာသာစကားႏွင့္ နီးစပ္ ေၾကာင္း၊ ေတာင္ပိုင္းရွမ္းဘာသာစကားသည္ ဗမာေဝါဟာရအခ်ဳိ႕ကို ယူထားေၾကာင္းႏွင့္ ေျမာက္ပိုင္းရွမ္း ဘာသာစကားသည္ တရုတ္ဘာသာစကား၏ လႊမ္းမိုးမႈရွိေၾကာင္း သိရွိရသည္။ ရွမ္းစာေပအေရးအသား သည္ မြန္အကၡရာမွ ဆင္းသက္လာေၾကာင္း စဝ္ေနာင္ဦးက ေရးသားသည္။
ref.maukkha

https://www.facebook.com/622467824477108/photos/a.794800620577160.1073741829.622467824477108/819240918133130/?type=1&theater