by Ko Phyu on Thursday, November 3, 2011 at 9:23pm · 1
ခရစ္ႏွစ္
၅၇၀ မတိုင္မီက အာရွတိုက္အေနာက္ပုိင္း၌တည္ရွိသည္႔ အာရပ္ႏုိင္ငံမွာ
ယခုအခါကဲ႔သုိ႔ "အစၥ လာမ္" ဘာသာမထြန္းကားခဲ႔ေသးေခ်။
ထုိႏုိင္ငံ၌က်ယ္ျပန္႔သည္႔သဲကႏၱာရၾကီးမ်ားရွိျခင္းေၾကာင္႔ ေကာက္ပဲ
သီးႏွံမျဖစ္ထြန္းႏုိင္၍ ျပည္သူတုိ႔သည္အမ်ားအားျဖင္႔
ဆင္းရဲမြဲေတၾက၏။ဘာသာအားျဖင္႔ အခ်ဳီ႔ကသစ္ ပင္ ကုိလည္းေကာင္း၊ အခ်ဳိ႕က
အုတ္ေက်ာင္းေျမာင္းတုိ႔ကုိလည္းေကာင္း၊စသည္အမ်ဳိးမ်ဳိး ကုိးကြယ္ခဲ႔ၾက၏ သူ
တုိ႔သည္အခ်င္းခ်င္း လုယက္ျခင္း၊ သတ္ျဖတ္ျခင္းစသည္႔မေကာင္းမူဒုစရုိက္ေတြကုိ
ျပဳေလ႔ရွိခဲ႔ၾက၏။
ဤသုိ႔ျဖစ္ေနစဥ္
ခရစ္ႏွစ္ ၅၇၀ခုႏွစ္၌ "ဟဂ်ရတ္ မူဟာမက္"ကို ေကာေရစ္ အမည္ရွိ သူဆင္းရဲမ်ဳိး၌
ေမြး ဖြားခဲ႔၏။ သူသည္ ငယ္စဥ္ကတကုိယ္တည္း ဆိတ္ျငိမ္စြာေနထုိင္ေလ႔ရွိ၏။
အရြယ္ေရာက္ေသာ္ မကၠာျမဳိ႔၌ ရွိေသာ "ေဟရာ"အမည္ရွိေတာင္ၾကီး၏ လုိဏ္ဂူထဲ၌
တကုိယ္တည္းတရား အားထုတ္ေလရာ ဥာဏ္အ လင္းေရာင္ကုိ ရရွိခ႔ဲသည္ဆုိၿပီး
အသက္ေလးဆယ္၌ သူသည္တုိင္းျပည္တြင္ လွည္႔လည္၍ တရားေဟာ သည္ကား "အလႅာက
ေပးသနားသည္႔ 'ကုိရမ္' (ကုရမ္)ေခၚ က်မ္းစာအုပ္သည္ ရွိ၏ အလႅာအရွင္ ျမတ္ ႏွဳတ္
ခပတ္ျဖစ္သည္႔ ဤ(ကုိရမ္)က်မ္းစာ၌ ပါရွိသည္႔ အတုိင္းသာ
က်င္႔ၾကံအားထုတ္ၾကေလာ႔ (သင္တုိ႔ သည္ အလႅာသခင္ ကုိသာ ၀တ္ျပဳၾကေလာ႔)
သင္တုိ႔မွာ အလႅာမွတပါး ၀တ္ျပဳစရာမရွိ တေန႔ ၅ ၾကိမ္ ရွိခုိး ၾကေလာ႔ ထုိသုိ႔
ရွိခုိးေသာ္ အလႅာသည္ သင္တုိ႔၏ လုိအင္ဆႏၵကုိ ျပီးေစလတၱ႔ံ ဟူ၏
ယင္းသုိ႔ေဟာၾကားေသာ္ျငားလည္း
အာရပ္လူမ်ဳိိးတုိ႔သည္ သူ၏ေနာက္သုိ႔မလိုက္ခဲၾကေခ် သူ၏ မယားတစ္ ဦးသာလွ်င္
ပြဲဦးထြက္ အစၥလာမ္ဘာသာထဲသုိ႔ ၀င္လာခဲ႔ေလ၏။ အခ်ဳိ႔က သူ၏
အသက္ကုိပင္ေသေၾကာင္း ၾကံၾကေလရာ မူဟမၼက္သည္ မကၠာျမဳိ႔မွ ေမဒိနာျမဳိ႔သုိ႔
ထြက္ေျပးခဲရ၏။ သူသည္ထုိျမဳိ႕၌ တပည္႔လက္သား မ်ားကုိ စုေဆာင္းျပီး အာရပ္ျပည္
အႏွ႔ံအျပား လုိက္လံတရားေဟာခုိင္းေလ၏ မၾကာမီပင္ အာရပ္ျပည္ၾကီး တစ္ခုလုံး
အစၥလာမ္တရား၏အလုိသုိ႔ လုိက္ပါသြားခဲ႔ေလ၏။
ခရစ္ႏွစ္
၆၃၅ ခုႏွစ္၌ ဟဂ်ရတ္ မူဟမၼက္ သည္ ေမဒိနာျမဳိ႔၌ ကြယ္လြန္ခဲ႔ေလ၏။ အစၥလာမ္
အင္ပါယာ ထုိ အခါက အာရပ္လူမ်ဳိးတုိ႔၏ အဓိက အလုပ္ၾကီးကား အစၥလာမ္
အင္ပါယာကုိခ်ဲ႕ထြင္ရန္ပင္ျဖစ္၏။ သူတုိ႔ သည္ အစၥလာမ္ တရား၏ မ်ဳိးေစ႔မ်ားကုိ
တစ္ကမၻာလုံေပၚတြင္ တင္၍ စုိက္ပ်ဳိးလုိၾကသျဖင္႔ ပတ္္၀န္းက်င္
ႏုိင္ငံမ်ားသုိ႔ တညီတညြတ္တည္း ၀င္ေရာက္သိမ္းပုိက္ျပီးေနာက္ ႏွစ္ ၁၀၀
မွ်ၾကာေသာ္ ေျမာက္အာဖရိက တုိက္ရွိ အီရတ္ အီရန္ အီဂ်စ္ ပါလက္စတုိင္း တူရကီ
ဆစ္ဖရီယားစသည္႔ ႏုိင္ငံတုိ႔သည္ အစၥလာမ္ တရား ၏ လြမ္းမုိးျခင္းကုိ ခံခဲ႔ရေလ၏
အိႏၵိယျပည္၌ ခရစ္ႏွစ္ ၇၀၀ ခုေလာက္ကစျပီး တျပည္လုံးကုိ အုပ္ခ်ဳပ္မင္း
လုပ္ႏိုင္သည္႔ မင္းမ်ဳိးမရွိေတာ႔ျပီ တစ္ျမဳိ႔တနယ္ တျပည္တစ္မင္း
ဆုိသလုိျဖစ္ျပီး အမ်ဳိးမ်ဳိး ကြဲျပဲလ်က္ရွိ၏။ ထုိသို႔ ဖရုိဖရဲ
ျပဳိကြဲေနစဥ္မွာ မြတ္စလင္တုိ႔သည္ ခရစ္ႏွစ္ ၈ ရာစု ႏွင္႔၁၀ ရာစုတုိ႔၌
သိႏၶဳနယ္ ႏွင္႔ ပန္ဂ်ပ္ ျပည္နယ္တုိ႔ကုိ ၀င္ေရာက္တုိက္ခုိက္ဖ်က္စီးခဲ႔ၾက၏။
ဆပုတၱဗန္၏ သား စူလတန္ မူဟမၼက္သည္ ဂဇနီျမဳိ႔ ကိုသိမ္းပုိက္အုပ္ခ်ဳပ္စဥ္
အိႏၵယျပည္ရွိ ျမဳိ႕ၾကီးမ်ား၌ ေရႊ ေငြ ရတနာေပါမ်ားပုံႏွင္႔ ေက်ာင္းဘုရား
ေစတီ တုိ႔၌ ေရႊ ေငြ ရတနာ မ်ားစြာရွိေၾကာင္း ၾကားသိရ၍၀င္ေရာက္တုိက္ခုိက္
သိမ္းပုိက္ၾကေလ၏။ခရစ္ႏွစ္ ၁၁၉၁ ခုႏွစ္၌မူဟမၼက္ ေဂၚရီ အမည္ရွိ အာဖဂန္
စစ္ဗုိလ္ၾကီးသည္အိႏၵိယ ျပည္ထဲသုိ႔ ၀င္ေရာက္တုိက္ခုိက္ ရာ ၃ ပုံ ၂
ပုံခန္႔ေလာက္သိမ္းပုိက္ႏိုင္ခဲ႔ေလ၏။ ထုိစဥ္က ေဒလီျမဳိ႕ ကုိ
အုပ္စုိးေနသည္႔(ပထ၀ီရာဇ)မင္းႏွင္႔
2
ဗာရာနသီ
အပါ၀င္ ကာသိတုိင္းကုိ အုပ္စုိးေနသည္႔ (ဇယစႏၵရ) မင္းႏွစ္ပါးတုိ႔
အခ်င္းခ်င္းမသင္႔ျမတ္၍ တုိက္ခုိက္ေနစဥ္မွာ ေဂၚရီသည္ စစ္သည္အလုံးအရင္းျဖင္႔
၀င္ေရာက္တုိက္ခုိက္ရာ မထ၀ီရာဇမင္း က်ဆုံး ေလ၏။ေဂၚရီႏွင္႔ သူ၏
ဗုိလ္မူးႏွစ္္ဦးတုိ႔သည္ ယူပီနယ္သုိ႔ ၀င္ေရာက္လာျပီးဗာရာနသီျပည္ကုိ
၀င္ေရာက္၍ ေၾကာက္မက္ဖြယ္စစ္ပြဲၾကီးကုိ ဆင္ႏြဲရာ ဗာရာဏသီမင္း
က်ဆုံးေလ၏။ယူပီနယ္ အလယ္ပုိင္းထိ ေတာက္ ေလွ်ာက္ ၀င္ေရာက္သိမ္းပုိက္ရာ
စစ္လမ္းေၾကာင္းက်ရာ တေလွ်ာက္လုံရွိ ဗုဒၶဘာသာ ေက်ာင္းကန္မ်ားႏွင္႔
ဟိႏၵဴေက်ာင္းကန္မ်ားကုိ ဖ်က္စီဲျခင္း ရဟန္း ပုဏၰားတုိ႔ကုိ ရက္စက္စြာ
သတ္ျဖတ္ျခင္းအပ်ဳိေခ်ာ ကေလး မ်ားကုိ အဓမၼေစာ္ကား သိမ္းယူျခင္းစသည္တုိ႔ကို
ျပဳၾကေလ၏။ ထုိ႔ေနာက္ ၾကြယ္၀လွသည္႔ ဗာရာဏသီျမဳိ႔ တြင္းသုိ႔တဟုန္ထုိး
၀င္ေရာက္လာျပီး ၾကီးက်ယ္လွသည္႔ ဘုရားရွိခုိး ေက်ာင္းၾကီးမ်ားကုိ ဖ်က္စီး၍
ရဟန္း ပုဏၰား တုိ႔ကုိရက္စက္စြာသတ္ျဖတ္ေလ၏။ ဗာရာဏသီ တစ္ျမဳိ႕လုံး ၁၅
ရက္တုိင္တုိင္ မီးဟုန္းဟုန္း ေတာက္ ေလာင္ခဲ႔ေလသည္။
ကုေဋကုဋာမကေသာ
ဘ႑ာမ်ားကုိလည္း လုယက္ယူသြားၾကေလ၏။ထုိ႔ေနာက္ မိဂဒါ၀ုန္ သုိ႔ ခ်ီတက္
သြားျပီး မ်ားလွစြာေသာ ေက်ာင္း ကန္ေစတီပုထုိးမ်ား ဘုရားရုပ္ပြါးေတာ္
ဘုရားအေလာင္း ရုပ္ပြါးေတာ္ နတ္သမီး ရုပ္မ်ားကုိ ခ်ဳိးဖဲ႔ဖ်က္စီး
မီးရွဳိ႔ၾကျပီး ရဟန္းေပါင္း ၁၆၀၀ တုိ႔ကိုလဲ သတ္ျဖတ္ၾကေလ၏။ မိဂဒါ ၀ုန္ေတာကုိ
သာရနာထ ဟုေခၚျပီး ယင္းအရပ္၌ ထုိစဥ္က ေက်ာင္း ၄၅၊ ေစတီၾကီးငယ္ ၅၂ ဆူ၊
ကမၼ႒ာန္း အားထုတ္ရာ လုိဏ္ဂူေပါင္း၃၀ ခန္႔ရွိ၏၊ ထုိ႔ေနာက္ ဗာရာဏသီျမဳိ႔ရွိ
မ်ားစြာေသာ ေစတီပုထုိးမ်ားကုိ ဖ်က္စီး ၍ ၄င္းေက်ာင္းေနရာတုိ႔၌ ဗလီေက်ာင္း
မ်ားကုိ ေဆာက္လုပ္ၾကေလ၏ တုိက္ခုိက္လုယက္၍ရသည္႔ပစၥည္း မ်ားကို
ကုလားအုပ္ေပါင္း ၁၄၀၀ႏွင္႔ သယ္ေဆာင္သြားၾကေလ၏၊မိဂဒါ၀ုန္ေတာအရပ္၌
ဓမၼစၾကာတရားကုိ မေဟာၾကားမီ ဘုရားရွင္အား ပဥၥ၀ဂၢီတုိ႔က ဥိးစြာဆီးၾကဳိရာေနရာ၌
တည္ထားေသာ ေက်ာက္ခႏၱီေစတီ ၾကီး သည္မူဆလင္ တုိ႔ဖ်က္ဆီး၍ လုံး၀
ပ်က္ဆီးသြားခဲ႔ေပ၏။
ယင္းေစတီ၏
ေျမာက္ဘက္ရွိ ကစ္တုိးေစတီၾကီးသည္လည္း မူဆလင္တုိ႔ ဖ်က္ဆီး၍
လုံး၀ပ်က္စီးသြားခဲ႔ေပ ၏ ေက်ာက္ခႏၱီေစတီေလာက္ပင္ အလြန္ၾကီးမားေသာ
ဓမၼရာဇိကေစတီၾကီး သည္လည္း ၁၂ရာစုခန္႔က မူ ဆလင္တုိ႔ဖ်က္ဆီး၍
ပ်က္စီးသြားခဲ႔ေပ၏ ထုိေစတီအနီးရွိ ေက်ာက္ျဖင္႔ေဆာက္လုပ္ထား၍ ကမၻာတည္သ ၍
မပ်က္ႏုိင္ေသာ နႏၱိယေက်ာင္းေတာ္ၾကီးသည္လည္း မူဆလင္တုိ႔
ဖ်က္ဆီး၍ပ်က္ဆီးသြားခဲ႔ရ၏။
ဗုဒၶဂယာကုိ
မူဆလင္တုိ႔ ဖ်က္ဆီးပုံဤအေၾကာင္းအရာႏွင္႔ ပတ္သက္၍ သမုိင္းဆရာ မာေလ ကသူ၏ ဘဂၤ
လားခရုိင္ ဂဇက္တီးယားထဲ၌ ဤသုိ႔ေရးထား၏ ခရစ္ႏွစ္ ၁၁၉၃ ခုႏွစ္၌ မုိဟာမက္
ဘတ္တီယာ ခိလဂ်ီေခၚ မူဆလင္စစ္ဗိုလ္ၾကီးသည္ ေရွးဦးစြာ မဂဓတုိင္းေခၚ
ဘီဟာနယ္ကုိ ၀င္ေရာက္တုိက္ခုိက္သိမ္းပုိက္ခဲ႔၏ ထုိ သူကား အိႏၵယျပည္ကုိ
ေရွးဦးစြာလာေရာက္တုိက္ခုိက္သည္႔ မုိဟာမက္ေဂၚရီ ေခၚ အာဖဂန္စစ္ဗုိလ္ၾကီး ၏
ဗုိလ္မူးတဦးျဖစ္၏။ ဘတ္တီယာ ခိလဂ်ီ သည္ မူဆလင္ စစ္သားမ်ားႏွင္႔အတူ
ဂယာခရုိင္ရွိ လူေပါင္းမ်ားစြာ တုိ႔ကို သတ္ျဖတ္လုယက္ျပီးလွ်င္
(ဗုဒၶ+ဟိႏၵဴ)ဘာသာေရးဆုိင္ရာ အေဆာက္ဦမ်ားကုိ ဖ်က္ဆီေလရာ ဗုဒၶ ဂယာျမဳိ႕ရွိ
အေဆာက္အဥိီမ်ားလည္း ပါ၀င္၏သူသည္ ခရစ္ႏွစ္ ၁၁၉၃ ခုႏွစ္က စ၍ စစ္သား ၂၀၀၀
ခန္႔ျဖင္႔ ဗုဒၶဂယာသုိလာေရာက္တုိက္ခုိက္ျပီး ရာေပါင္းမ်ားစြာေသာ ေက်ာင္း
ေစတီပုထုိးစသည္႔ အေဆာက္အဦး တို႔ ကို မီးရွဳိ႕ဖ်က္ဆီး၍ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ
ေသာရဟန္းေတာ္တုိ႔ကို သတ္ျဖတ္ျပီး ေျမာက္မ်ားစြာေသာ ရုပ္ထုေတာ္မ်ားကို
ရုိက္ခ်ဳိးဖ်က္ဆီးၾကေလ၏။ အသက္ေဘးမွလြတ္သြားၾကသည္႔ ရဟန္းအခ်ဳိ႕သည္
3တိဗက္ နီေပါျပည္ ႏွင္႔အိႏၵိယျပည္ ေတာင္ပုိင္းသုိ႔ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ၾကခဲ႔ရ၏မူဆလင္ လက္ေအာက္ သုိ႔ က်ေရာက္သြားခဲ႔ရသည္႔ မဂဓတုိင္းသူ အပ်ဳိေခ်ာအလွတုိ႔ကိုလည္း မူဆလင္စစ္သားတုိ႔က အတင္း အဓမၼသိမ္းပုိက္ျပီး အစၥလာမ္ ဘာသာထဲသုိ႔ သြတ္သြင္းခဲ႔ၾကေလ၏။ သမုိင္းဆရာ ေခ်ာင္ဒူရီေရးထား သည္ မွာ မဂတုိင္းကုိ မူဆလင္တုိ႔ ၃ၾကိမ္၀င္ေရာက္တိုက္ခုိက္ခဲ႔၏။ ခရစ္ႏွစ္ ၁၁၉၃ ခုႏွစ္၌ မုိဟာမက္-ဘတ္တီ ယာ ခိလဂ်ီသည္ ေျခလၽင္ ျမင္း ရထား ကုလားအုပ္တပ္တုိ႔ျဖင္႔ ၀င္ေရာက္တုိက္ခုိက္ရာ မဂတိုင္း ေတာင္ ဘက္ပုိင္းကုိ ေအာင္ျမင္၍ ရဟန္းရွင္လူမ်ားစြာတုိ႔ကုိ သတ္ျဖတ္ လုယက္ၾကျပီး ေက်ာင္းကန္ေစတီ ပုထုိး တုိ႔ကို မီးရွဳိ႔ဖ်က္ဆီးပစ္၍ အမ်ဳိးသမိးတုိ႔ကုိ အဓမၼမုဒိန္းက်င္႔ၾကေလ၏။ ၁၁၉၅ ခုႏွစ္၌ ေရႊ ေငြ ဘ႑ာ ေျမာက္ မ်ားစြာတုိ႔ကုိ လုယက္ယူျပီး အိႏၵိယျပည္ ေျမာက္ပုိင္းရွိ ဒက္ကင္နယ္သုိ႔ ျပန္သြားၾကေလ၏။ဘတ္ တီ ယာ ခိလဂ်ီ သည္ ကာလေရာဂါ ေက်ာက္ေရာဂါ တုိ႔ေၾကာင္႔ သူ၏ စစ္သားမ်ားမရွဴမလွ ေသၾကရာတြင္ ေဂါတမ ဘုရားေၾကာင္႔ဤသုိ႔ ျဖစ္ရသည္ဟု ေဂါတမဘုရားအား အျငဳိးထားကာ ထုိစစ္သားအေလာင္းတုိ႔ ကုိဗုဒၶဂယာျမဳိ႔ရွိ ေက်ာင္းရာေစတီရာတုိ႔၌ ျမဳတ္ႏွံျပီး၊ အခ်ဳိ႔ကုိ ဗုဒၶဂယာ ႏွင္႔ ဂယာျမဳိ႔ အၾကားသုိ႔ ယူေဆာင္ ကာ ေစတီ ပုထုိးမ်ားမွ အုပ္ေက်ာက္ တုိ႔ျဖင္႔ အရုိးဂူ ဗလီ မ်ားကုိေဆာက္လုပ္ခဲ႔ေလ၏။တဖန္ ဘတ္တီယာ ခိလဂ်ီသည္ ၁၁၉၇ ခုႏွစ္၌ မဂဓေနျပည္ေတာ္ကုိ၀င္ေရာက္တုိက္ခုိက္ခဲရာ ေရွးနည္းတူပင္ (ဗုဒၶ+ဟိႏၵဴ) ဘာသာ ႏွစ္ခုစလုံးကုိ ဖ်က္ဆီးျပန္ေလ၏။ ထုိ႔ေနာက္ ၁၁၉၉ ခုႏွစ္၌ ဗုိလ္မူး မုိဟာမက္ကုတ္ဘြဒၵိန္ သည္ ပါဋလိပုတ္ နာလႏၵ ရာဇျပည္ စသည္နယ္မ်ားကုိတုိက္ခုိက္ျပီး ေက်ာင္ကန္ ေစတီ ပုထုိး အေဆာက္အဦ မ်ားစြာတုိ႔ကုိမီးရွဳိ႕ဖ်က္ဆီးျပီး ရဟန္းေတာ္မ်ားစြာတုိ႔ကုိ သတ္ျဖတ္ၾကေလရာနလံမထူႏုိင္ေအာင္ ပ်က္စီး ရေလ၏။ ကုသိနာရုံဖ်က္ ဆီးမီးရွဳိ႔ခံခဲ႔ရေသာ ကုသိနာရုံေက်ာင္းေတာ္ၾကီ၏ ေအာက္တံခါးႏွစ္ဘက္တြင္ အေခါင္းၾကီးႏွစ္ခုရွိရာ ယင္းတုိ႔အထဲ၌ ေရွးေဟာင္းတံခါးမ်ားတြင္ တပ္ဆင္ခဲ႔ေသာ ေရွးေဟာင္းပုံစံ သံ ပတၱာမ်ားႏွင္႔ မီးေသြးအစအနမ်ားအျပင္ မီးရွဳိ႕အသတ္ခံရသည္႔ ရဟန္းတုိ႔၏ အရုိးေတြမ်ားစြာႏွင္႔ မီးေလာင္ ပစၥည္းမ်ားကုိလည္းေတြ႔ရွိရေလ၏။ဤသုိ႔ မူဆလင္တုိ႔က မီး စသည္လက္နက္တုိ႔ျဖင္႔ (ခရစ္ႏွစ္ ၁၁၉၇) ဖ်က္ဆီးခဲ႔ေသာ ကုသိနာရုံေက်ာင္းစသည္႔ ေက်ာင္းကန္ေစတီမ်ားကုိေတြ႔ရွိရ၏။ မူဆလင္တုိ႔က ၀ါ၀ါျမင္ သမွ်လုိက္သတ္ၾကသျဖင္႔ တခ်ဳိ႔ရဟန္းမ်ား ဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳရာဂူၾကီးထဲသုိ႔ ၀င္ေျပးၾကသည္တြင္ အျပင္ဘက္မွ တခါးမ်ားကုိ မီးရွိဳ႔၍ သတ္ၾကျပန္ေလ၏။သာ၀တၳိျပည္အလြန္ထင္ရွားခဲ႔သည္႔ ေဇတ၀န္ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီး ႏွင္႔ပုဗၺာရုံေက်ာင္းေတာ္ၾကီး တည္ရွိရာ သာ၀တၳိျပည္ၾကိးသည္ တေျဖးေျဖး ဆုတ္ယုတ္ လာခဲ႔ရာ ခရစ္ႏွစ္ ၃ ရာစု၌ အိမ္ေျခ ၂၀၀ ခန္႔သာက်န္ရွိခဲ႔ျပီး ၆ ရာစုအတြင္းသာသကၤမင္းလက္ထက္၌ လုံး ၀ ပ်က္ဆီးသြားခဲ႔ရေလ၏။ယခုအခါ ျမဳိ႔၏အေရွ႕ဘက္မ်က္ႏွာကုိ အစီရ၀တီျမစ္ေရက တုိက္စားသြားခဲ႔ေလ ၏။ တူးေဖာ္ၾကည္႔ေသာ္ ပုဗၺာရုံေက်ာင္းေတာ္ၾကီးႏွင္႔တကြ ဂႏၶကုဋိတုိက္ ေလးလုံး ေညာင္ေစာင္းၾကီးတခု အရွင္သာရိပုတၱရာ၏ ဓာတ္ေတာ္ေစတီတဆူ အာနႏၱာေဗာဓိပင္ ႏွင္႔ ေရတြင္းေရကန္မ်ား ေပၚထြက္လာခဲ႔ ကုန္၏။ ဤသာ၀တၳိျပည္သည္လည္း မူဆလင္တုိ႔ ဖ်က္ဆီးမူ႔မွ အလြတ္ခဲ႔ေခ်။
No comments:
Post a Comment