ပထမ သဂၤါယနာ

ပထမ သဂၤါယနာ

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ပထမအႀကိမ္ သဂၤါယနာတင္ရျခင္းအေႀကာင္းရင္း
အာတုမ ရြာသား ဆတၱာသည္မ်ဳိး သုဘဒၵါ ေတာထြက္ ရဟန္းၾကီးတစ္ပါးသည္ ဘုရားရွိစဥ္ကတည္းက ၀ိနည္း (စည္းကမ္း)အား အႀကိမ္ႀကိမ္ေဖာက္ဖ်က္ခဲ့သျဖင့္ ဘုရားရွင္၏ အႀကိမ္ႀကိမ္ သတိေပးမႈကို ခံရ၍ ဘုရားရွင္အား အညိႇဳးထားခဲ့ရာမွ ဘုရားရွင္ပရိနိဗၺာန္ျပဳသည္ ႏွင့္ လြတ္လပ္ၿပီဆိုၿပီး ေၾကြးေၾကာ္သည္ကုိ အသွ်င္မဟာကႆပ မေထရ္ႀကီး ၾကားသိေတာ္မူသည့္အခါ အလြန္ပင္ စိတ္မခ်မ္းေျမ့ျဖစ္ခဲ႔ရကား အသွ်င္ မဟာကႆပမေထရ္ႀကီးက
ဟႏၵ မယံ အာ၀ုေသာ ဓမၼဥၥ ၀ိနယဥၥ သဂၤါေယယ်ာမ၊ ပုေရ အဓေမၼာ ဒိပၸတိ၊ ဓေမၼာ ပဋိဗာဟိယ်တိ၊ အ၀ိနေယာ ဒိပၸတိ၊ ၀ိနေယာ ပဋိဗာဟိယ်တိ၊ ပုေရ အဓမၼ၀ါဒိေနာ ဗလ၀ေႏၱာ ေဟာႏၱိ၊ ဓမၼ၀ါဒီေနာ ဒုဗၺလာ ေဟာႏၱိ ၊အ၀ိနယ၀ါဒိေနာ ဗလ၀ေႏၱာ ေဟာႏၱိ၊ ၀ိနယ၀ါဒိေနာ ဒုဗၺလာ ေဟာႏၱိ။ တိ (၀ိ၊၄၊ ၄၈၁၊ပေဌ )
အဓိပၸါယ္ ---- ငါသွ်င္တုိ႔ မတရားအဓမၼ၀ါဒမ်ား မထြန္းပမီ၊ တရားဓမၼ၀ါဒမ်ား တားျမတ္ပိတ္ပင္ျခင္း မခံရမီ၊ မဟုတ္မမွန္ေသာ ၀ိနည္းစည္းကမ္းမ်ား မထြန္းပမီ၊ ဟုတ္မွန္ေသာ ၀ိနည္းတရားမ်ား ပိတ္ပင္ျခင္းမခံရမီ၊ အဓမၼ၀ါဒီမ်ား အင္အားမေကာင္းမီ၊ ဓမၼ၀ါဒီမ်ား အင္အားမနည္းမီ၊ ၀ိနည္းကုိ မေလးစားမလုိက္နာသူမ်ား အင္အားမေကာင္းမီ၊ ၀ိနည္းသိကၡာ ေလးစားလုိက္နာသူမ်ား အင္အားမနည္းမီ ငါတုိ႔သည္ ယခုႏွစ္မွစ၍ ဓမၼ၀ိနယကုိ သဂၤါယနာတင္ၾကစုိ႔ဟု မိန္႔ျမြတ္ေတာ္မူကာ သုဘဒၵရဟန္းက သာသနာအား ညိႇဳးႏြမ္း ေအာင္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္ကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ပထမသဂၤါယနာကုိ တင္ခဲ့ၾကသည္။
ပထမ သဂၤါယနာ တင္သည္႔ ခုႏွစ္ -


ဘုရားပရိနိဗၺာန္ျပဳၿပီး (၃)လ ႏွင့္ (၄)ရက္
(11 ၾသဂုတ္-၅၄၄ဘီစီ)
မဟာသကၠရာဇ္ ၁၄၈ ခုႏွစ္ ၀ါေခါင္လျပည္႔ေက်ာ္(၅)ရက္ မွ တေပါင္းလျပည့္ထိ )
ေနရာ - မာဂဓတုိင္း ရာဇၿဂိဳလ္ျပည္ ေ၀ဘာရေတာင္ သတၱပဏၰိလိုဏ္ဂူ
အႀကီးအမွဴးျပဳသည္႔ ဦးေဆာင္သံဃာ - အရွင္မဟာကႆပ မေထရ္ ဦးေဆာင္ေသာ အရွင္ဥပါလိ(၀ိနည္း)
အရွင္အာနႏၵာ (သုတၱန္ ၊ အဘိဓမၼာ)
ပါ၀င္သည္႔ သံဃာဦးေရ -ရဟႏၲာေပါင္း (၅၀၀)
အေထာက္အပံ႔ျပဳသည္႔ ဘုရင္မင္း - အဇာတသတ္မင္း
ၾကာျမင့္သည္႔အခ်ိန္ - (၇) လ
တင္သည္႔အကၡရာ - ႏႈတ္ထက္အကၡရာ
ပထမသဂၤါယနာကို ရဟႏၱာ မေထရ္ျမတ္တို႔ခ်ည္းသာ တင္ေတာ္မူခဲ့ႀကသျဖင့္ ေထရိကာသဂၤါယနာ ဟုလည္း ေခၚတြင္ပါတယ္။

ပထမ သဂၤါယနာ တင္ပြဲႀကီးတြင္ သံဃာဦးေဆာင္ ရဟႏၱာ မေထရ္ျမတ္ႀကီး (၅၀၀)တို႔က တညီတညြတ္ထည္း သေဘာတူ လက္ခံေတာ္မူႀကေသာ အေျခခံ မူႀကီး-၃-ရပ္ကို ခ်မွတ္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

(၁) သံေဃာ အပၸညတၱံ နပၸညေသသိ ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ မေဟာႀကားခဲ့သည္႔ ပညတ္ေတာ္၊ တရား ေတာ္ေတြကို အသစ္ထပ္မံျပီး မထည့္ႀကပါရန္။

(၂) ပညတၱံ န သမုစၧိႏၵတိ-ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေဟာႀကားေတာ္မူခဲ့ ပညတ္ေတာ္ မူခဲ့ေသာ တရားေတာ္တို႔ကို ပယ္ႏုတ္ျခင္း ျဖဳတ္ပယ္ျခင္း မျပဳလုပ္ႀကရန္။

(၃)ယထာ ပညေတၱသု သိကၡာပေဒသု သမာဒါယ ၀တၱတိ-
ဘုရားရွင္ ပညတ္ေတာ္မူခဲ့ေသာ သိကၡာပုဒ္(စည္းကမ္း ဥပေဒ )မ်ားအတိုင္း ျပင္ဆင္ျခင္း ပယ္ႏႈပ္ျခင္းမရွိဘဲ ရိုေသစြာ လိုက္နာ က်င္ႀကံ ႀကရန္။
အထက္ပါ မူႀကီး ၃-ခ်က္ ကုိ ခ်မွတ္ေတာ္မူ၍ သဂၤါယနာတင္ခဲ႔ၾကသည္။
အရွင္မဟာကႆပကုိ အိႏၵိယျပည္ ကုသွ်ီနဂရ(ကုသီနာရုံ)၌က်င္းပေသာ ရဟန္း(၇)သိန္းေက်ာ္အစည္းအေ၀းႀကီးက အညီတညြတ္တည္း သံဃာ႔အႀကီးအမွဴးအျဖစ္ ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ခဲ႔ၾကျခင္းျဖစ္သည္။

ထုိသံဃာ(၇)သိန္းေက်ာ္အစည္းအေ၀းႀကီးမွ သဂၤါယနာအတြက္ လုပ္ပုိင္ခြင္႔အာဏာမ်ားကုိ အရွင္မဟာကႆပအား အလုံးစုံ အပ္ႏွင္းေတာ္မူၾကသည္။ ထုိေၾကာင္႔ အရွင္မဟာကႆပသည္ သူႏွင္႔ လက္တြဲ၍ ေဆာင္ရြက္မည့္ သံဃာ၊ ေဆာင္ရြက္နုိင္စြမ္းရွိမည့္သံဃာ(၄၉၉) ကုိ ေရြးေကာက္ေတာ္မူသည္၊ က်န္တစ္ပါးျဖစ္သည့္ အရွင္အာနႏၵာကုိ သံဃာထု၏ သေဘာထားကုိယူၿပီးမွ ေရြးေကာက္ေတာ္မူသည္၊ အဘယ္ေၾကာင္႔ဆုိေသာ္ ထုိအခ်ိန္ထိ အရွင္အာနႏၵာသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ တရားေတာ္အလုံးစုံကုိ မ်က္ကြယ္မရွိ နာၾကားခဲ႔ရသူျဖစ္ေသာ္လည္း ရဟႏၱာမျဖစ္ေသးသည္တစ္ေၾကာင္း၊ ရဟႏၱာသံဃာေတာ္မ်ား ၾကားတြင္ ပုထုစဥ္ရဟန္းတစ္ပါးကုိ ေရြးေကာက္ခဲ႔သည္ရွိေသာ္ ကဲ႔ရဲရႈပ္ခ်မည္ကုိ လြဲဖယ္လုိေသာေၾကာင္႔ သံဃာထုသေဘာထားျဖင္႔ ေရြးေကာက္ေတာ္ မူျခင္းျဖစ္သည္။

သဂၤါယနာတင္ပြဲတြင္ ပထမသံဂီတိနာယက ပုစၧက အေမးပုဂၢိဳလ္ အျဖစ္ ရွင္မဟာကႆပမေထရ္ က ေဆာင္ရြက္ ၍ ၀ိနည္းပိဋကတ္ေတာ္ကို ဘုရားရွင္ရွိစဥ္က ဧတဒဂ္ထားခဲ႔ေသာ ရွင္ဥပါလိမေထရ္က ၀ိႆဇၨက အေျဖပုဂၢိဳလ္ျပဳ ၍ ေျဖဆိုရသည္။

ရွင္အနႏၵာသည္ ပိဋကတ္ေတာ္အားလံုးကို မ်က္ကြယ္မရွိ နာၾကားခဲ႔သူျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ရွင္ဥပါလိမွာ ၀ိနည္းအရာ၌ ဧတဒဂ္ ထားခဲ႔သည္ကို ေလးစားေသာအားျဖင္႔ ရွင္ဥပါလိကို ၀ိႆဇၨက အျဖစ္ေဆာင္ရြက္ ေစ ျခင္းျဖစ္သည္။

ထို႔ေနာက္ သုတၱန္ပိဋက ႏွင္႔ အဘိဓမၼာပိဋက ေဒသနာတို႔ကို ရွင္အာနႏၵာက ၀ိႆဇၨက ျပဳ၍ ေျဖၾကားေလသည္။ ဤကဲ႔သို႔ အေမးအေျဖမ်ားျပဳလုပ္ၿပီးေနာက္ သံဃာေတာ္ ၅၀၀ တု႔ိက စုေပါင္း၍ ရြတ္ဖတ္သရဇၥ်ာယ္ေတာ္ မူ ၾက သည္။

ထုိအရွင္ဥပါလိႏွင္႔ အရွင္အာနႏၵာကုိ ၀ိႆဇၨက အေျဖပုဂၢိဳလ္မ်ားအျဖစ္ ေရြးေကာက္ေတာ္မူသနည္းဟူမူ ရာဇၿဂိဳလ္ သံဃာ႔အစည္းအေ၀းႀကီးတြင္ ၀ိနည္းအရာ၌ ဧတဒဂ္ရခဲ႔ေသာ အရွင္ဥပါလိက ၀ိနည္းစည္းကမ္းမ်ားကုိ ႀကီးစဥ္ငယ္လုိက္ အမ်ိဳးတူရာတူရာ ေပါင္းစု၍ စနစ္တက် တင္သြင္းေလ်ာက္ၾကားသည္။ထုိနည္းတူ အရွင္အာနႏၵာလည္း သုတၱန္ႏွင္႔ အဘိဓမၼာကုိ တင္သြင္းေလ်ာက္ၾကားသည့္အခါ သံဃာဥေသွ်ာင္ျဖစ္ေတာ္မူေသာ အရွင္မဟာကႆပ သံဃာေတာ္မ်ားအား ေအာက္ပါေမးခြန္းသုံးခုကုိေမးေလသည္။

(၁) အရွင္ဘုရားတုိ႔ ယခုအရွင္ဥပါလိႏွင္႔ အရွင္အာနႏၵာတုိ႔ ဖတ္ၾကားေလ်ာက္ထားေသာ ဘုရားရွင္၏ တရားေတာ္မ်ား၌ ပယ္ႏႈတ္ဖြယ္ အပုိအလွ်ံမ်ား ရွိသည္ဟု ျမင္ေတာ္မူၾကပါသလား ။

(၂) လုိသည္ထင္၍ ျဖည့္စြက္ဖြယ္ ဟာကြက္ လုိအပ္ခ်က္မ်ား ရွိသည္ဟု ျမင္ေတာ္မူပါသလား ။

(၃) စနစ္မက်သျဖင္႔ အသစ္ျပန္ေလ်ာက္ရန္ အခ်က္အလက္မ်ားကုိ ေတြ႔ျမင္ေတာ္မူၾကပါသလားဘုရား။

ဤေမးခြန္းသုံးခုကုိ ေမးေတာ္မူေသာအခါ သံဃာ(၅၀၀)လုံးက အယူ၀ါဒကြဲျပားျခင္းမရွိဘဲ တညီတညြတ္တည္း ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ တစ္ခုတည္းေသာစကား(ဧက၀စန)ကုိေလွ်ာက္ဆုိေတာ္မူခဲ႔ၾကသည္မွာ အရွင္ဥပါလိႏွင္႔ အရွင္အာနႏၵာတုိ႔ တင္သြင္းေလ်ာက္ထားေသာ သုတၱံ၊ ၀ိနယ၊ အဘိဓမၼာ တုိ႔၌ ျဖည္႔စြက္ဖြယ္ ဟာကြက္လည္းမရွိ၊ပယ္ႏႈတ္ဖြယ္ အပုိအလွ်ံလည္းမရွိ၊ ျပဳျပင္ဖြယ္ အမွားအယြင္းလည္း မရွိ၊ အလုံးစုံျပည့္စုံသည့္ ေက၀လပရိပုဏၰဗုဒၶ၀စနမ်ားျဖစ္ေၾကာင္းပါဘုရားဟု ေလ်ာက္ထားၾကေသာေၾကာင္႔ ထုိသံဃာေတာ္ႏွစ္ပါးအား ေရြးေကာက္ေတာ္မူျခင္းျဖစ္ေပသည္။

အရွင္မဟာကႆပသည္ အရွင္ဥပါလိႏွင္႔ အရွင္အာနႏၵာတုိ႔ တင္ေလ်ာက္သည္ကုိသည္ကုိ သံဃာထုကလည္း ကန္႔ကြက္မႈမရွိ၊ ႏႈတ္ပယ္ဖြယ္လည္းမျမင္၊ ျဖည့္စြက္ဖြယ္လည္းမျမင္၊ ျပဳျပင္ဖြယ္လည္းမရွိ လုံး၀ျပည့္စုံေသာ ျမတ္ဗုဒၶ၏ တရားစကားေတာ္မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း အရွင္ဘုရားတုိ႔၏ သေဘာတူညီခ်က္ကုိ တညီတညြတ္တည္းျပဖုိ႔ရန္ သံျပိဳင္ရြတ္ဆုိေတာ္မူၾကပါ အရွင္ဘုရားတုိ႔ ဟူ၍ သဘာပတိေနရာမွ မိန္႔ၾကားေတာ္မူေလသည္။

ထုိအခါ အရွင္မဟာကႆပ၊ အရွင္ဥပါလိ၊ အရွင္အာနႏၵာေခါင္းေဆာင္ေ သာ သံဃာ(၅၀၀)တုိ႔သည္ ၊တညီတညြတ္တည္း သံၿပိဳင္ရြတ္ဆုိ၍ ခုိင္မာစြာ အတည္ျပဳေတာ္မူၾကေလသည္။
ထုိေၾကာင္႔ ဘုရားေဟာေတာ္မူခဲ့ေသာ တရားေတာ္တို႔ကို “မူရင္းအတိုင္း ျဖည့္စြက္ျခင္း ၊ ထုပ္ပယ္ျခင္း၊ လံုး၀ မျပဳဘဲ ပထမ သဂၤါယနာကုိ တင္ၾကေလသည္။ ထုိသုိ႔ ဘုရားရွင္ေဟာေတာ္မူသည့္အတုိင္း လိုက္နာ က်င္္သံုးႀကကုန္ေသာ ၀ါဒကို ေထရ၀ါဒ’’ ဟုေခၚတြင္ ၾကသည္။
ဤသဂၤါယနာတင္သည့္ မူ၀ါဒသည္ ျမတ္ဗုဒၶပရိနိဗၺာန္မျပဳမီက အရွင္သာရိပုတၱရာ ခ်မွတ္ေတာ္မူခဲ႔ေသာမူ၀ါဒ၊ ျမတ္ဗုဒၶပရိနိဗၺာန္ျပဳၿပီး အရွင္မဟာကႆပ ခ်မွတ္ေတာ္မူခဲ႔ေသာ မူ၀ါဒစနစ္မ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။

က်မ္းကုိး
(သဂၤယနာသုံးတန္-၀ဏၰသီရိ )
၁။ စႏၵမာလာလကၤာရေရး ရခုိင္ရာဇ၀င္သစ္က်မ္း၊ ရာျပည္စာအုပ္တုိက္၊ စာ 85
၂။ ေဒါက္တာအရွင္ဥာဏိသရ၊ သဂႌတိ- သဂၤါယနာသမုိင္းအက်ဥ္း ၊2008 A.D
ေမာင္ျဖဴ (ႀကြီတဲကၽြန္း)